انتظار منجی عالم313
🌷امام مهدی شناسی ۱۳۲۵🌷 ✨علم و معرفت امام✨ 🌿‌ویژگی‌های علم حقیقی 💠با توجه به آیات قرآن و سخنان معصومین علیهم السلام، علم حقیقی دارای ویژگی‌های فراوانی است که به برخی از مهم ترین آنها اشاره می‌کنیم: 🔶۱- موهبتی است الهی به بندگان خاص علم حقیقی (همان طور که قبلاً بدان اشاره شد) از طرف خداوند است و تنها اوست که عالم علی الاطلاق و عالم به غیب و شهادت است. 💠چنانکه در قرآن می‌فرماید: {عالِمُ الغَیْبِ فَلایُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أحَداً إلّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَسُولٍ... }. دانای غیب اوست و هیچ کس را بر اسرار غیبش آگاه نمی سازد مگر رسولانی که مرضیّ او هستند. 💠و یا می‌فرماید: {قالَ إنّمَا العِلْمُ عِنْدَاللهِ... } گفت: منحصراً علم نزد خداوند است. بدون شک همه چیز نزد پروردگار است و هیچ کس جز او، بالاستقلال و بالذات دارای چنین علمی نیست، ولی خداوند از این علم به کسانی که لیاقت داشته باشند عطا می‌کند، چنانکه آیه ی فوق به آن اشاره فرمود که از جمله ی آن پیامبران هستند که در قرآن کریم مثلاً درباره ی حضرت یوسف علیه السلام می‌فرماید: {وَلَمّا بَلَغَ أشُدَّهُ ءَاتَیْناهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذلِکَ نَجزِی المُحْسِنِینَ} و چون یوسف به رشد رسید، علم و حکمت به او دادیم و نیکوکاران را این چنین پاداش می‌دهیم. 💠منظور از بلوغ (اشد)، ابتدای سن جوانی است نه اواسط و یا اواخر آن که از ۴۰ سالگی به بعد است، به دلیل آیه {وَلَمّا بَلَغَ أشُدَّهُ وَاسْتَوی آتَیْناهُ حُکْمًا وَعِلْمًا وَکَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ ) که درباره حضرت موسی علیه السلام می‌فرماید: و زمانی که موسی به سن رشد رسید و کامل شد، به او حکمت و علم عطاء کردیم و این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم. 💠زیرا در این آیه کلمه ی «استوی» را آورد تا برساند که موسی به حد وسط اشُد رسیده بود که ما مبعوثش کردیم. ) 💠و مراد از حکم، عقل و فهم و قدرت تشخیص حق و باطل و دوری از شک و شبهه است و مراد از علم چیزی است که خداوند به او عطا کرده که بدون شک هیچ جهلی در آن راه ندارد و هرچه هست این حکم و علم دو بهره ممتاز و پرارزش الهی است که خداوند به یوسف به خاطر پاکی و تقوا و صبر و شکیبایی و توکل داد که همه این‌ها در کلمه محسنین جمع است. 💠قرآن کریم در جای دیگر می‌فرماید: {وَلَقَد ءَاتَیْنا داوُدَ وَسُلَیْمانَ عِلْماً... } و به داود و سلیمان علم عنایت کردیم. یا می‌فرماید: {وَلُوطاً ءَاتَیناهُ حُکْماً وَعِلْماً... }. و به لوط حکم و علم عطا کردیم. یا فرموده است: {وَعَلَّمَ ءَادَمَ الأسْمآءَ کُلَّها... }. همه اسماء و نشانه‌ها را به آدم آموخت. 💠آیات فوق می‌رساند عده ای از کسانی که خداوند علمش را در اختیار آنان گذاشته انبیاء هستند و با توجه به روایاتی که می‌فرماید: «العِلْمُ نُورٌ یَقْذِفُهُ اللهُ فی قَلْبِ مَن یَشاءُ» یا «لَیْسَ العِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ إنّما هُوَ نُورٌ یَقَعُ فی قَلْبِ مَن یُریدُ اللهُ تَبَارَکَ وَتَعَالی أن یَهْدِیَه»، استفاده می‌شود که خداوند این علم را در اختیار دیگر بندگان خود هم قرار می‌دهد، همان گونه که در آیه ۲۲ سوره یوسف فرمود: {وَکَذلِکَ نَجْزِی المُحْسِنِینَ}. به نیکوکاران این گونه پاداش می‌دهیم. کسانی که در زمره محسنین قرار بگیرند و تلاش و کوشش داشته باشند، از این علم برخوردار می‌شوند. 🔶۲- با خوف و خشیت همراه است از نظر قرآن کریم، علم، همراه با خشیت در مقابل خداوند متعال است و لذا با صراحت می‌فرماید: {إنّما یَخشی اللهَ مِن عِبادِه العُلَماءُ... }. فقط دانشمندان و علما هستند که از خداوند می‌ترسند. 💠«خشیت» خوف و ترسی است که آمیخته با محبت باشد و چنانکه راغب اصفهانی می‌گوید، غالباً از علم سرچشمه می‌گیرد.به همین خاطر برخی از بزرگان می‌فرمایند: خشیت حالتی است که در درک و رسیدن به عظمت و هیبت و ترس از وجود حجاب، بین او و خالق به وجود می‌آید و این حالت حاصل نمی شود مگر برای کسی که از عظمت و کبریائیت پروردگار مطلع شده باشد و لذت قرب را چشیده باشد. 📚 ✍سید رحمت الله موسوی ‌‌‌‌‌‌ @entezar_ma313
1 مشاهده