انتظار منجی عالم313
🌷امام مهدی شناسی ۱۳۲۸🌷 ✨علم و معرفت امام✨ 💠‌‌‌۲- ائمه به امور غیبی آگاهی دارند: شکی نیست که ائمه اطهار علیهم السلام در موارد متعدد از امورات غیبی خبر داده اند که در اینجا به بیان برخی از روایات می‌پردازیم: 🔶إنّ الائمَّة علیهم السلام یَعْلَمُونَ عِلْمَ ما کانَ وَمایَکُونُ لایَخْفَی عَلَیْهِم الشیءُ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِم. البته مراد از علم غیب مختص به ذات الوهیت، علم غیب ذاتی که عین ذات اوست که از درون موجود سرچشمه گرفته و اکتسابی نیست و برای خدا حد و مرز وجود ندارد. چنین علم غیب تنها از آن اوست. 💠پس فرق بین علم غیب خداوند و غیر خدا این است که علم او ذاتی و عین ذات است. 💠بنابراین به منطق قرآن و سنت و دلیل حس و شهود، انبیاء و اوصیاء علیهم السلام بندگان خدا هستند و از ناحیه حضرت حق تعالی مخصوص به علم نبوت و ولایت هستند و مبعوث به هدایت خلق شده اند و به اذن خداوند متعال ولایت تکوینی نسبت به همه موجودات دارند؛ کوران را بینا می‌کنند و بیماران را شفا می‌دهند و مردگان را زنده می‌کنند، خبر از غیب و نهان می‌دهند، زمان و مکان نسبت به آنها مانع و حجاب نیست، از زمان مرگ خود و دیگران و علت آن آگاهی دارند. ولی آنچه دارند از خدا است و هیچ گونه استقلالی از خود ندارند و آنی از یاد خدا غافل نیستند و از امر خدای متعال سرپیچی نمی کنند، حتی خیال سرپیچی هم ندارند و در تمام دوران نبوت و امامت خود مطابق دستورالعملی که از ناحیه خداوند و از روی حکمت بالغه اش برایشان معین شده عمل می‌کنند، اگرچه توأم با انواع مصائب و آلام و بلیات باشد. 💠فهم و درک از قرآن و آگاهی از حقیقت، به پیامبر و خاندان وحی علیهم السلام واگذار شده که آنها از اسرار و حقایق کلام خداوند اطلاع دارند و بهره جستن از قرآن باید از طریق آنها انجام گیرد که آگاه به معانی ظاهری و باطنی و اسرار و رموز قرآن می‌باشند و آنها دین و کانون حکمت الهی هستند. 💠قرآن مجید گذشته از معانی ظاهری و ظرایف لفظی که دارد، تمام دانشمندان را در برابر خود به شگفتی واداشته است؛ معانی باطنی و اسرار درونی آن نیز، اشاره به مصادیق و قضایای خاصی دارد که آنها را در اصطلاح «تأویل» می‌خوانند، چه بسا مغرضان، آیات قرآن را به دل خواه خود توجیه و تأویل می‌نمایند، چنانچه خداوند در سوره ی آل عمران آیه ی ۷ می‌فرماید: "اوست آن خدایی که قرآن را بر تو نازل کرد، بخشی از آن آیات محکم و واضح است که آنها اصل و ریشه این کتابند و قسمی دیگر متشابهات هستند. پس آنان که در دل هایشان زَیغ (انحراف از حق و میل به باطل) است به دنبال آیات متشابه می‌روند تا فتنه انگیزی کنند (و مردمان را گمراه و دین آنها را فاسد نمایند) و ایشان را به شک و شبهه و تردید بکشانند و یا برای رسیدن به امور دنیا آیات مشابه را به میل و مرام خود تأویل و معنی می‌کنند (در صورتی که خداوند به صراحت می‌فرماید: ) و تأویل آن را نمی داند مگر خدا و راسخان در علم که می‌گویند: به خدا ایمان آوردیم،همه چیز از نزد پروردگار ماست و متذکر نمی شود مگر صاحبان مغز. و راسخان در علم یعنی کسانی که علم آنها ثابت است و ریشه و عمق دارد. 💠 در تفاسیر معتبر بیان شده که منظور از راسخین در علم؛ پیامبر و ائمه طاهرین علیهم السلام هستند. 💠از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمودند: رسول خدا ص افضل راسخین در علم است، که خداوند بزرگ تمامی آنچه را از تنزیل و تأویل نازل کرده به آن حضرت تعلیم فرموده است و همچنین اوصیاء آن حضرت تمام تأویل و معنای باطنی و حقیقی قرآن را می‌دانند. 💠همچنین در «تفسیر صافی» و «نورالثقلین» از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام حدیثی آمده است که قسمت آخر حدیث چنین است؛ هنگامی که عمر بر خلافت نشست، به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام عرض کرد: آن قرآنی را که شما جمع آوری کردید و نزد ابی بکر آوردید که به آن عمل کند و او نپذیرفت آن را به من بدهید. 💠امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: آن قرآن که نزد من است جز پاکان و اوصیاء از فرزندان من، کسی به آن دست نیابد. 💠عمر سؤال کرد؛ آیا وقتی برای ظاهر کردن آن هست؟ امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: آری! هنگامی که قائم از فرزندانم به پا خیزد، آن قرآن را آشکار می‌سازد و مردم را به تعلیم آن وا می‌دارد. 📚 ✍سید رحمت الله موسوی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @entezar_ma313
1 مشاهده