آدم و حوا از در عذرخواهی و ندامت و پشیمانی در آمدند و اشتباه خود را پذیرفتند. خدا هم بلافاصله پذیرفت. حضرت آدم وقتی توبه و اظهار پشیمانی کرد، محبوب خدا شد. «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ »؛ سوره بقره ۲۲۲ یقینا خداوندتوبه کنندگان و پاکان را دوست دارد. اما ابلیس دقیقا نقطه مقابل آن بود. خدای متعال به او فرمود: چرا سجده نکردی؟ گفت: «أَنَا خَیْرٌ مِنْهُ»؛ سوره ص ایه۷۶ من بهتر از او هستم. نعوذ بالله به خدا گفت: تو نمی فهمی. من از آتش هستم و او از خاک است. او باید به من سجده کند و زیر بار نرفت.