#صیـحه، علائــم حتمی ظهور 🔰بخـش اول🔰 🌀صدایی از آسمان که گاه از آن به «صیحه» تعبیر می‌شود، یکی دیگر از نشانه‌های مهم ظهور امام مهدی  شمرده می‌شود. بنا بر برخی احادیث، این علامت نیز #حتمی است. موضوع ندای آسمانی، به منابع شیعه اختصاص ندارد؛ بلکه در احادیث اهل سنت هم فراوان آمده است[۱]. 🌀ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق می‌‏شود[۲]. این‏جا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی‏ همه مردم، آن را از آسمان می‌‏شنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانه‌‏هاازطریق شیعه و سنی رسیده فراوان، بلکه‏ متواتر است[۳].  امام باقر فرمود: " نداکننده‏‌ای از آسمان، نامقائم را ندا می‏‌کند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را می‌‏شنود. از وحشت این صدا، خوابیده‌‏ها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش می‌‏ایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است"[۴][۵]. 🌀از مجموع روایات در این ‏باره می‏‌توان چند نکته را استفاده کرد[۶]: 👈ندای آسمانی، از نشانه‌‏های حتمی ظهور شمرده شده است و شیخ طوسی، نعمانی،شیخ مفید، شیخ صدوق، و ... به حتمی بودن آن اشاره کرده‌‏اند[۷][۸]. 👈این صدا، از آسمان شنیده می‌‏شود؛ به گونه‏‌ای که همه مردم کره زمین- در شرق و غرب- آن را می‌‏شنوند و به خود می‌‏آیند. از برخی روایات استفاده می‏‌شود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید[۹][۱۰]. 👈محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حمایت از حضرت مهدی‏ و بیعت با آن حضرت است[۱۱][۱۲]. 👈هم‏زمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی زمین نیز صدایی شنیده می‏‌شود. ندا دهنده آن، #شیطان است که مردم را به گمراهی فرا می‌‏خواند و می‌‏کوشد با ایجاد تردید در مردم، آنان را از حمایت مهدی و اجابت دعوت آسمانی، بازدارد[۱۳]. 👈 #جبرئیل، مردم را به حق فرا می‌‏خواند و شیطان و نیروهای شیطانی و پیروان سفیانی به باطل[۱۴]. 🌀از ظاهر روایات، با توجه به ویژگی‌‏هایی که برای آن بیان شده است، فهمیده می‏شود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. خداوند سبحانه و تعالی، برای آن‏که شروع این انقلاب جهانی را اعلان کند و به همگان برساند که‏ انقلابی بزرگ در حال شکل‌‏گیری است و حق بودن حضرت مهدی را بنمایاند و به یاران و دوستان و علاقه‏‌مندان به چنین رستاخیزی خبر بدهد، صیحه آسمانی را معجزه آسا به گوش همگان می‏‌رساند[۱۵]. این نشانه در روایات اهل سنت نیز مورد اشاره قرار گرفته است[۱۶][۱۷]. ادامه دارد... پی نوشت ها: ۱_دانشنامهٔ امام مهدی: ج۷، ص:۴۴۱. ۲_ راغب، المفردات، ماده ندا ۳_ ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹ ۴_ نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳ ۵_سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۶_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۷_ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰ ۸_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۹_شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۸ ۱۰_سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۱_ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴ ۱۲_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۳_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۴_ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۵_فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. ۱۶_ ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ۱۷_فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳. #الّلهُــمَّ_عَجِّــلْ_لِوَلِیِّکَــــ_الْفَــرَج @entezar_ma313