✅ آخرین «» و رابطه آن با «» : 📌قسمت ششم: بنابراین، تعبیر «كَأَنِّی‏» مبنی بر ‌رؤیت امام معصوم و خبر دادن امام معصوم از واقعه‌ای، بر حتمیت آن رخداد دلالت دارد: لَكَأَنِّي... قَائِماً بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَام[32]‏؛ كَأَنِّي بِالْقَائِمِ عَلَى مِنْبَرِ الْكُوفَة.[33] 🌱زیرا مشاهده و ‌رؤیت امام معصوم، خطاناپذیر است و از وقوع حتمی آن رویداد خبر می‌دهد؛ همچون پیش‌گویی پیامبر(ص) از شهادت امام حسین(ع)، پیش‌گویی امام علی(ع) از نحوۀ شهادت میثم تمار[34] و یا پیش‌گویی امام باقر(ع) از نحوۀ شهادت زید بن علی بر بالای چوبه‌دار: دَخَلتُ عَلَى النَّبِيِّ... وَ الحُسَينُ(ع) عَلى فَخِذِهِ... قال ‏كَأَنّي بِهِ و قَد خُضِبَت شَيبَتُهُ مِن دَمِه[35]‏؛ دَخَلتُ عَلَى الباقِرِ(ع)... فَقالَ: ... أخي‏ زَيدٌ... كَأَنّي بِهِ و قَد صُلِبَ فِي الكُناسَة.[36] 🍃و از همین سنخ است رخداد «انقلاب ایرانیان قبل ظهور» که امام معصوم با تعبیر «كَأَنِّی‏» از حتمیت آن خبر می‌دهد؛ زیرا ‌رؤیت امام معصوم طبق «مبانی کلامی»[37]، خطاناپذیر است[38]؛ بلکه حاکی از یقین امام معصوم است که به صراحت از آن، خبر می‌دهد: كَأَنِّی بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ... وَ لَا يَدْفَعُونَهَا إِلَّا إِلَى صَاحِبِكُم‏ قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء.[39] 🌿این واژه در لغت عربی نیز بر ادراک دلالت دارد.[40] بنابراین، چنین تعابیری دلالت می‌كند رخداد انقلاب ایرانیان قبل ظهور، وعدۀ حتمى الهى است، زیرا معصومین(ع)، تعبیر «كَأَنِّی‏، لكَأَنِّی‏» را زمانى به كار می‌بُردند كه امر قطعی‌الوقوع باشد، آن‌چنان‌كه گویا آن واقعه را با چشمان خود می‌بینند؛ بلكه می‌رساند امامان(ع) با دید نافذی كه خداوند آنان را بدان مخصوص كرده، آن واقعه را می‌بينند و خبر می‌دهند.[41] 🔹پرچم هدایت و فتوای رهبر ایران و باتوجه به عبارت "قَتْلَاهُمْ شُهَدَاء" در گزاره قیام ایرانیان، وصول به مقام شهید و شهادت در عصر غیبت، باید با اجازه نائب عام امام عصر باشد. از این‌رو احتمال دارد رهبر ایرانیان، مرجع و نائب عام نیز است که اذن جهاد و جنگ توسط وی صادر می‏شود کما اینکه احتمال دارد قاطبه مرجعیت شیعه به عنوان نائبان امام عصر، اذن جهاد و قتال را صادر نمایند. ادامه... 📚پی‌نوشت: [32]. مفید، الإرشاد، ج2، 379. و مشابه آن: نعمانی، الغیبة، ص194 و 262. [33]. کلینی، الکافی، ج8، ص167. [34]. نحوۀ شهادت میثم تمّار از جمله اخبار غیبی امام علی(ع) بود که دقیقاً و مرحله به مرحله اتفاق افتاد (مفید، الإرشاد، ج1، ص323ـ325). [35]. خزار رازی، کفاية الأثر، ص17. [36]. خزار رازی، کفاية الأثر، ص310. [37]. طبق مبانی کلامی (علم و عصمت)، امام دچار خطا و اشتباه نمی‌شود (ر.ک: مفید، النکت الإعتقادیة، ص40. حسینی میلانی، عصمت از منظر فریقین، ص113ـ324). [38] . صحیفه نزد امامان است و از آینده مطلع هستند و وقتی خبر می‌دهند، آن رخداد، قطعی الوقوع است: كَأَنِّي بِجَعْفَرٍ ... فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ إِنَّ ذَلِكَ لَكَائِنٌ فَقَالَ إِي وَ رَبِّي إِنَّ ذَلِكَ لَمَكْتُوبٌ عِنْدَنَا فِي الصَّحِيفَةِ (صدوق، کمال الدین، ج1، ص320) [39]. نعمانی، الغیبة، ص273. [40]. «إدراك الشئ فالإنَى»‏ (فراهیدی، العین، ج8، ص400. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج1، ص143). [41]. «قد وصف الإمام الباقر(ع) حركتهم وصفاً دقيقاً فقال: "كأنی بقوم قد خرجوا بالمشرق" و هو يدل على أنه حدثٌ من وعد الله المحتوم و يعنی يقينهم به كأنهم يرونه» (کورانی، المعجم الموضوعی لأحاديث الإمام المهدی، ص495). @entezar_ma313