جلوه ی عشق ای ماه دل آرای جهان، حضرت باران ای ناجی دنیای غریق تب و طوفان ای مهر تو ماه شب بی تاب دل من ای ماه تو مهر دل بی طاقت یاران بردار حجاب از رخ خورشیدی ات ای نور بنویس به این قافیه ها شعر غزل خوان بی روی تو، رویی به تب عشق نمانده بی عشق تو این قافله افتاده به بحران معشوق همه دلشدگان دیده عیان کن ای جلوه ی یک گوشه چشم تو همه جان! باز آ به تکاپوی شب و ناله و الغوث از غیبت خود دست بکش سید و سلطان ما گوشه نشینان غم هجر شماییم... این جمعه بیا در پس یک نیمه شعبان