مبدء و منتهای شیعیان سَأَلَ الْمُفَضَّلُ الصَّادِقَ ع مَا كُنْتُمْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ قَالَ ع كُنَّا أَنْوَاراً حَوْلَ الْعَرْشِ نُسَبِّحُ اللَّهَ وَ نُقَدِّسُهُ حَتَّى خَلَقَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ الْمَلَائِكَةَ فَقَالَ لَهُمْ سَبِّحُوا فَقَالُوا يَا رَبَّنَا لَا عِلْمَ لَنَا فَقَالَ لَنَا سَبِّحُوا فَسَبَّحْنَا فَسَبَّحَتِ الْمَلَائِكَةُ بِتَسْبِيحِنَا أَلَا إِنَّا خُلِقْنَا مِنْ نُورِ اللَّهِ وَ خُلِقَ شِيعَتُنَا مِنْ دُونِ ذَلِكَ النُّورِ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ الْتَحَقَتِ السُّفْلَى بِالْعُليَا ثُمَّ قَرَنَ ع بَيْنَ إِصْبَعَيْهِ السَّبَّابَةِ وَ الْوُسْطَى وَ قَالَ كَهَاتَيْنِ ثُمَّ قَالَ يَا مُفَضَّلُ أَ تَدْرِي لِمَ سُمِّيَتِ الشِّيعَةُ شِيعَةً يَا مُفَضَّلُ شِيعَتُنَا مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْ شِيعَتِنَا أَ مَا تَرَى هَذِهِ الشَّمْسَ أَيْنَ تَبْدُو قُلْتُ مِنْ مَشْرِقٍ وَ قَالَ إِلَى أَيْنَ تَعُودُ قُلْتُ إِلَى مَغْرِبٍ قَالَ ع هَكَذَا شِيعَتُنَا مِنَّا بُدِءُوا وَ إِلَيْنَا يَعُودُونَ. بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏25، ص: 21 مفضل از امام صادق علیه‌السلام پرسید: قبل از اینکه خداوند آسمانها و زمین را بیافریند، شما چه بودید؟ حضرت فرمود: انواری اطراف عرش، مشغول تسبیح و تقدیس خداوند بودیم تا اینکه خداوند سبحان ملائکه را آفرید پس به ایشان فرمود: تسبیح کنید! ملائکه عرض کردند: پروردگارا! چیزی نمی‌دانیم، پس خداوند به ما فرمود: تسبیح کنید! پس ما تسبیح کردیم و ملائکه تسبیح را از ما آموختند و تسبیح کردند. آگاه باشید! همانا ما از نور خداوند آفریده شدیم و شیعیان ما از نوری پایین‌تر از آن آفریده شده‌اند؛ پس هنگامی که روز قیامت شود، پایین به بالا ملحق خواهد شد؛ آنگاه حضرت انگشت اشاره و وسط را در کنار هم قرار دادند و فرمودند: مانند این دو انگشت! سپس فرمود: ای مفضل! آیا می دانی چرا شیعه به این نام نامیده شده؟ ای مفضل شیعیان ما از ما هستند و ما نیز از ایشانیم؛ ای مفضل به نظر تو این خورشید از کدام طرف طلوع می‌کند؟ عرض کردم: از مشرق، فرمود: در کجا غروب میکند؟ عرض کردم: مغرب، حضرت فرمود: شیعیان ما نیز اینچنین از ما آغاز شده‌اند و به سوی ما باز می‌گردند. @eqbalnia