❇️ برخی پدیده پیاده‌روی اربعین را در چارچوب تنگ هزینه‌ مادی تحلیل می‌کنند و شبهات مختلفی از جمله اولویت هزینه منابع برای رفع فقر را مطرح می‌کنند. ❎ ✳️ این تحلیل متاثر از دیدگاههای منسوخ نسبت به رشد و توسعه است که در آن دو مغالطه و توسعه رخ می‌دهد. ❎ در مغالطه اول هدف از توسعه و پیشرفت در چارچوب تنگ رفع نیازهای مادی محدود شده و از نیازهای روحی و معنوی غفلت می‌شود. در فرآیند پیشرفت، پرشدن شکم مقدمه ای است برای تعالی روح بشر که در مسیر تکامل گام بردارد، و چه بسا شکم‌های سیری که در سراشیبی سقوط اند. ❎ در مغالطه دوم، علل توسعه تنها منحصر به انباشت مادی می شود و از نقش عواملی همچون سرمایه انسانی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی غفلت می‌شود. ❇️ برای قضاوت درست، باید به نقش همایش پیاده‌روی اربعین در ارتقای سرمایه انسانی جامعه، تقویت سرمایه اجتماعی اعتماد عمومی و ارتقای سرمایه فرهنگی و اخلاقی جامعه توجه کرد. علاوه بر اینکه باید در ترسیم هدف توسعه و پیشرفت تجدید نظر کرد. ✳️ ✅ مسافران همایش پیاده‌روی اربعین تنها چند هزار دیناری هزینه نمی‌کنند که از کفشان رفته باشد، آنها روح خودشان را صیقل و جلا میدهند و در واقع سرمایه گذاری می‌کنند. ✳️ در دوره پیاده‌روی اربعین خون تازه‌ای به رگهای خشکیده صنعت گردشگری کشور دمیده می شود که آسیب‌های جدی از رکود اقتصادی و بروز بیماری کرونا دید. ✳️ تقویت تبادلات اقتصادی کشور با عراق هم دستاوردی مادی برای سفر اربعین است، عراقی ها متقابلا به ایران سفر خواهند کرد و حتی بیشتر از ما هزینه خواهند کرد. ✳️ ✳️ نهاد پیاده‌روی اربعین انسانی جامعه را در یک فضای تعاملی بین المللی ارتقا می‌دهد ❇️ در کارگاه اجتماعی پیاده‌روی اربعین، مشارکت کنندگان کار گروهی و تعامل دست جمعی را یاد میگیرند و تمرین می‌کنند. یاد می گیرند که چگونه با هم کار کنند. نتیجه این تعامل گروهی تقویت اجتماعی اعتماد است. ✳️ نهاد پیاده‌روی اربعین فرصتی است برای اصلاح فرهنگ اقتصادی و بهره‌گیری از فرهنگی و معنوی برای سرعت بخشیدن به آهنگ رشد و توسعه کشور.. ✅وقتی شور اربعینی همراه شعور حسینی شود؛ آنگاه شکل می‌گیرد و به تبع آن رفتار هم اصلاح می‌شود و چنین رفتاری سازنده تمدنی باشکوه است. ✍️ توکلی https://eitaa.com/eqmoq2