🎞 جُدا از خُدا
✍🏻 عینصاد
❞ ما تا وقتى كه متراژ عملمان، همين گناهان و ذنوبِ معلوم و مشخص است كه ديگر باكى نداريم، ولى وقتى كه مترها دقيق و اندازهها پخته شد موقعيتمان عوض مىشود، در آن صورت حتى اگر پارسِ ناگهانى سگى ما را متزلزل كند، ذنب ماست.
اگر محبت دوستى خوشحالمان كند، ذنب ماست و اگر بى توجهى رفيقى، كينهاى در ما بياورد ذنب ماست. آنچه جز او در ما موج ايجاد كند ذنب ماست. چه شده كه به اينها توجه نمىكنيم؟!
مگر يك سگ چقدر از من كم مىكند كه اين گونه وحشت دارم؟! چه شده كه دورى از خدا مرا به وحشت نمىاندازد؟! و جدايى از او مرا نمىترساند؟!
كسانى كه با اين متر خودشان را اندازه مىگيرند، ذنوبشان وسيع مىشود و كسانى كه آن به آن از خود ذنب مىبينند، اينگونه عاجز و نالان و واله مىشوند...
📚 بهار رویش ص ۱۰۰