🗣«سَيدي اَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيا مِنْ قَلْبي وَاجْمَعْ بَيني وَبَينَ الْمُصْطَفي وَآلِهِ خِيرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ خاتَمِ النَّبِيينَ مُحَمَّد صَلَّي اللهُ عَلَيهِ وَآلِهِ وَانْقُلْني اِلي دَرَجَةِ الَّتوْبَةِ إلَيكَ وَاَعِنّي بِالْبُكآءِ عَلي نَفْسي فَقَدْ اَفْنَيتُ بِالتَّسْويفِ وَالاْمالِ عُمْري وَقَدْ نَزَلْتُ مَنْزِلَةَ الاْيسينَ مِنْ خَيري فَمَنْ يكوُنُ اَسْوَءَ حالاً مِنّي اِنْ اَنَا نُقِلْتُ عَلي مِثْلِ حالي اِلي قَبْري لَمْ اُمَهِّدْهُ لِرَقْدَتي وَلَمْ اَفْرُشْهُ بِالْعَمَلِ الصّالِحِ لِضَجْعَتي.» 🕊«ای آقای من! عشق (شدید) دنیا را از دلم بیرون کن! میان من و پیامبر مصطفی و عترت او جمع کن؛ همان برگزیده از میان خلق و همان پیامبر خاتم (ص) و مرا به درجه توبه و بازگشت به خودت ارتقا بخش؛ و مرا کمک کن که بر احوال خودم اشک بریزم! عمرم را با آرزوهای بی‌پایه و به تأخیر انداختن‌ها نابود کردم. اکنون به جایگاه ناامیدان از خیر خودم (نه از تو) تنزل کرده ام. چه کسی بدتر از من است اگر با همین حالت به قبرم منتقل شوم؟ قبرم را به عنوان خوابگاهم ، آماده نکرده‌ام و با عمل صالح برای جایگاهم، مفروش نکرده ام.» 🏷فرازی از مناجات ابوحمزه ثمالی