یکی از اعمال شب اول ماه رمضان این است که مزار امام حسین علیه السّلام را زیارت کند، تا گناهانش ریخته و ثواب حاجیان و اهل عمره آن سال را دریابد. مفاتیح الجنان امام صادق علیه السلام میفرمایند ؛ مَنْ جَاءَهُ علیه السلام خَاشِعاً مُحْتَسِباً مُسْتَغْفِراً فَشَهِدَ قَبْرَهُ علیه السلام فِی إِحْدَی ثَلَاثِ لَیَالٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنَ الشَّهْرِ أَوْ لَیْلَةِ النِّصْفِ أَوْ آخِرِ لَیْلَةٍ مِنْهُ تَسَاقَطَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ وَ خَطَایَاهُ الَّتِی اجْتَرَحَهَا کَمَا یَتَسَاقَطُ هَشِیمُ الْوَرَقِ بِالرِّیحِ الْعَاصِفِ حَتَّی إِنَّهُ یَکُونُ مِنْ ذُنُوبِهِ کَهَیْئَةِ یَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ کَانَ لَهُ مَعَ ذَلِکَ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ حَجَّ فِی عَامِهِ ذَلِکَ وَ اعْتَمَرَ وَ یُنَادِیهِ مَلَکَانِ یَسْمَعُ نِدَاءَهُمَا کُلُّ ذِی رُوحٍ إِلَّا الثَّقَلَیْنِ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ یَقُولُ أَحَدُهُمَا یَا عَبْدَ اللَّهِ طَهُرْتَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ وَ یَقُولُ الْآخَرُ یَا عَبْدَ اللَّهِ أَحْبَبْتَ فَأَبْشِرْ بِمَغْفِرَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ. هر که فروتن و آمرزش خواه و ثواب جوی به زیارت آمده و در یکی از سه شب اول و نیمه و آخر رمضان، بر مقبره امام علیه السلام حاضر شود، گناهان و خطاکاریهایی که مرتکب شده، از وی فروریخته شود، همچون برگهای خرد شده که باد طوفانی با خود می‌برد، تا جایی که او نسبت به گناهانش، هیئتی چون آن روزی دارد که وی از مادرش زاده شد و علاوه بر آن، اجری برابر با کسی که در آن سال حج و عمره به جای آورده باشد، دارد. و دو فرشته، وی را آنگونه صدا می‌زنند که هر آفریده ای مگر جن و انس آن را می‌شنوند. یکی از آن دو می‌گوید: ای بنده خدا پاکیزه گشتی، پس اکنون عمل از نو آغاز کن و دیگری گوید: ای بنده خدا دوستدار گشتی، پس اکنون مژده باد بر تو به آمرزش و بخششی از سوی خدا 📚 بحار الأنوار (بیروت)، ج ۹۸، ص ۹۹ عن الإقبال ص ۲۳۸.