قسمت سوم سپس حملات سارین انجام شدند. این عامل عصبی باعث سرگیجه، ناراحتی تنفسی و تشنج عضلانی و در نهایت منجر به مرگ می شود. آژانس تعداد کشته‌شدگان را در هر چهار موردی که از سلاح‌های شیمیایی قبل از حمله نظامی استفاده شده بود، بین «صدها» تا «هزاران» نفر ارزیابی کرد. بر اساس گزارش سیا، دو سوم کل سلاح های شیمیایی که عراق در طول جنگ با ایران استفاده کرده است، در 18 ماه آخر جنگ شلیک یا رها شد. در ماه مارس سال 1988 عراق به روستای کردنشین حلبچه در شمال عراق با گاز اعصاب حمله کرد. یک ماه بعد، عراقی ها از بمب های هوایی و گلوله های توپخانه ای پر از سارین علیه تمرکز نیروهای ایرانی در شبه جزیره فاو در جنوب شرقی بصره استفاده کردند که به نیروهای عراقی کمک کرد تا یک پیروزی بزرگ به دست آورند و کل شبه جزیره را پس بگیرند. موفقیت حمله شبه جزیره فاو همچنین مانع از آن شد که ایرانیان حمله مورد انتظار خود را برای تصرف بصره آغاز کنند. به گفته فرانکونا، واشنگتن از این نتیجه بسیار خرسند بود زیرا ایرانی ها هرگز فرصتی برای شروع حمله خود نداشتند. فرانکونا مدت کوتاهی پس از تصرف شبه جزیره فائو توسط عراقی ها از آن بازدید کرد. او متوجه شد که در میدان جنگ از صدها انژکتور استفاده شده است که پر از آتروپین بود، دارویی که معمولا برای درمان اثرات کشنده سارین استفاده می شود. فرانکونا تعدادی از انژکتورها را برداشت و به بغداد بازگرداند - دلیلی بر این که عراقی ها از سارین در شبه جزیره فائو استفاده کرده بودند. فرانکونا گزارش داد که در ماه‌های بعد، عراقی‌ها سه بار دیگر از سارین در مقادیر انبوه به همراه آتش و دود انبوه توپخانه برای پنهان کردن بکارگیری از عوامل اعصاب استفاده کردند. هر حمله بسیار موفقیت آمیز بود، تا حد زیادی به دلیل استفاده پیشرفته تر از مقادیر انبوه عوامل عصبی. آخرین مورد از این حملات، به نام حمله رمضان مبارک، توسط عراقی ها در آوریل 1988 آغاز شد و بیشترین استفاده از عامل اعصاب سارین توسط عراقی ها تا به امروز بود. برای یک ربع قرن، هیچ حمله شیمیایی به اندازه حملات غیرمتعارف صدام نبود. ✍ نوترینو 🆔 @news_fath