*چرا به کشاورزان خسارت‌دیده‌ی سیستانی حق‌نکشت پرداخت نمی‌شود؟* عباس نورزائی/ ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ حق‌آبه به میزان آبی گفته می‌شود که یک کشاورز می‌تواند از منابع آبی مشخص، استفاده کند. کشاورزان سیستانی به دلایل مختلف فرامرزی که در حوزه‌ی وظایف حاکمیت قرار دارد، طی سال‌های زراعی ۱۳۷۶ تا کنون نتوانسته‌اند به حقابه‌ی خود دست یابند. علاوه بر آن نیز بخشی از همان میزان آبی که با مهار سیلاب‌ها در چاه‌نیمه ذخیره می‌شده است به خارج از سیستان یعنی برای آب شرب شهر زاهدان انتقال می‌شود که در واقع از حقابه‌ی کشاورزان می‌باشد.  سال ۱۳۸۴ کار بهره‌برداری از خط انتقال آب چاه‌نیمه از زابل به زاهدان آغاز شد. از آن سال تا کنون سالانه نزدیک به ۲۷ میلیون مترمکعب از آبی که باید کشاورزان سیستانی برای کشاورزی از آن بهره می‌گرفتتد به شرب شهر زاهدان اختصاص یافت که تا پایان شهریورماه سال جاری حجمی معادل ۴۶۰ میلیون مترمکعب محاسبه می‌شود. حق نکشت به این معنی است که باید حساب شود کشاورز با توجه میزان حق‌آبه‌ی خود چه مقدار از زمین خود را زیر کشت می‌برد و درآمد آن چه مبلغی می‌شود؟ قیمت کود و بذر و شخم و کارگر از مبلغ درآمد کسر و باقی‌مانده‌ی آن را که اصطلاحاً به آن حق‌نکشت گفته می‌شود به آن پرداخت ننود، در حقیقت، در حق‌نکشت باید ارزش نهایی محصولی که کاشته نشده به کشاورز پرداخت شود. با توجه به آن‌چه گفته شد، حق‌نکشت کشاورزان سیستانی از دو حیث می‌بایست توسط دولت جمهوری اسلامی ایران پرداخت شود: ۱- ضعف در عدم دریافت حقابه‌ی هیرمند از کشور همسایه که مردم در آن نمی‌توانند مداخله‌ای داشته باشند و امری است حاکمیتی، بنابراین مادامی که این حقابه به سیستان تخصیص داده نشده، باید دولت حق‌نکشت کشاورزان سیستانی را از منابع دولتی پرداخت کند. ۲- تخصیص بخشی از آب چاه‌نیمه‌ها به آب شرب شهر زاهدان که این نیز موجب ایجاد درآمد برای دولت شده است، همان‌گونه که در استان اصفهان حق‌نکشت مسبوق به پرداخت است، مبلغ آن را باید شرکت آب و فاضلاب کشور به کشاورزان سیستانی پرداخت کند. عشق سیستو را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید عشق سیستو پیشرو در نشر فرهنگ غنی سیستان 🔹کانال عشق سیستو در شبکه‌ها و پیام رسان های اجتماعی ✅ سروش: sapp.ir/ESHGHE30STO ✅ ایتا: Eitaa.ir/ESHGHE30STO ✅ اینستاگرام: instagram.com/ESHGHE.30STO ✅ روبیکا http://rubika.ir/ESHGHE30STO ✅ تلگرام https://t.me/ESHGHE30STO