✅ دعا قبل و بعد از تلاوت : قالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلیَّ ـ عَلیْهِ السَّلامُ ـ : مَنْ قَرَء القُرآنَ کانَتْ لَهُ دَعْوة مُجابةٍ اِمّا مُعَجَّلَة وَ اِمّا مُؤجَّلَةً. وَ عَنِ الصّادِق ـ عَلَیْهِ السَّلامُ ـ ؛ اِذا اَخَذْتَ الْمُصْحَفَ فَقُلْ: اَللّهُمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ اَنَّ هذا کِتابَکَ الْمُنْزَلَ مِنْ عِنْدِکَ عَلی رَسولِکَ مُحَمَّد بن عَبْدِالله وَ کِتابَکَ النّاطِقِ عَلی لِسانِ نَبِیِّکَ جَعَلْتَهُ هادیاً مِنْکَ اِلی خَلْقِکَ وَ حَبْلاً مُتَّصِلاً فیما بَیْنَکَ وَ بَیْنَ عِبادِکَ. اَللّهُمَّ اِنّی نَشَرْتُ عَهَدَکَ وَ کِتابَکَ. اللّهُمَّ فَاجْعَلُ نَظَری فیهِ عِبادَةً وَ قِراءَتی فیه ذِکْراً وَ فکری فیه اعْتِباراً وَ اجْعَلْنی مِمّنِ اتَّعَظَ بَبیانِ مَواعِظِکَ فیه وَ اجْتَنَبَ مَعاصِیکَ وَ لا تَطْبَعْ عِنْدَ قِراءتی عَلی قَلْبی وَ لا عَلَی سَمْعی وَ لا تَجْعَلْ عَلی بَصری غِشْاوَةً وَ لا تَجْعَلْ قِراءتی قِراءةً لاْ تَدَبُّر فیها، بل اجْعَلْنی اَتَدبُّرَ ایاتِه وَ اَحْکامِه اخذاً بِشَرایعِ دینِکَ. وَ لا تَجْعَلْ نَظَری فیهِ غَفَلةً وَ لا قِراءتی هَذْراً. اِنَّکَ اَنْتَ الَّرئوفُ الرَّحیم. وَ قَدْ رُوِیَ لِلْفراغ اَنَّهُ یقولُ: «اللّهُمَّ اِنّی قَدْ قَرأتُ ما قَضَیتَ مِنْ کِتابِکَ الِّذی اَنْزَلْتَهُ علی نَبیِّکَ الصّادِق ـ صَلَّی الله علیه و آله و سَلَّمْ ـ فَلَکَ الْحَمْدُ رَبَّنا اَللّهُمَّ اجْعَلْنی مِمَّنْ یُحِلُّ حَلالَهُ وَ یُحَرِّمُ حَرامَهُ وَ یُؤمِنُ بِمُحْکَمِهِ وَ مُتَشابِهِهِ وَ اَجْعَلْهُ اُنساً فی قَبْری وَ اُنْساً فی حَشْری وَ اجْعَلْنْی مِمَّنْ تَرْقیهِ بِکُلِّ ایهٍ دَرَجةً فی اَعْلی عِلّیِّین، امینَ رَبَّ الْعالَمینَ. کسی که قرآن بخواند، برای وی دعای مستجابی است، یا در حال و یا در آینده. هنگامی که قرآن را گرفتی پس بگو: خدایا! ترا شاهد می گیرم که این کتاب توست که بر رسولت، از جانب تو نازل شده است و کلام ناطق توست که بر زبان نبیت جاری شده است. آنرا هدایت کننده ای از جانب خودت برای مردم قرار دادی و ریسمان متصلی بین خود و خلقت قرار دادی. خدایا! کتاب و عهدت را گشودم، پس نگاهم را در آن عبادت و قرائتم را ذکر و فکرم را عبرت قرار ده و مرا از کسانی که از بیان موعظه هایت پند گیرند و از معاصیت دوری می گزینند، قرار ده و بر دل و گوش و چشمانم، هنگام قرائت مهر غفلت نزن و قرائتم را قرائت بی تدبر قرار مده بلکه مرا متدبر در آیات و احکام و گیرنده دستورات دینت قرار ده و قرائتم را با غفلت و بی دقت قرار مده. همانا تو با رأفت و مهربانی و پس از تلاوت می گوید: خدایا! آنچه از کتابت مقدر فرموده بودی، خواندم پس ای خدای ما، سپاس مخصوص توست. خدایا! مرا از کسانی که حلال آنرا حلال و حرام آنرا حرام می دانند و به محکم و متشابهش ایمان دارند قرار ده و قرآن در قبر و حشر انس من قرار ده و مرا از کسانی قرار ده که با خواندن هر آیه ای، درجه ای از درجات بهشت را بالا می روند. دعا سبب اتصال عبد به معبود است. و همانطور که قرآن کریم فرموده است، اگر دعای ما نبود، خداوند هیچ نظر و عنایتی بر ما نمی فرمود؛ قُلْ ما یَعْبؤُبِکُمْ رَبّی لَوْلا دُعاؤُکُمْ. بگو: اگر دعایتان نبود، پروردگار من هیچ اهمیتی به شما نمی داد. یکی از مواقع استجابت دعا پس از تلاوت قرآن است. و چه زیباست که قاری قرآن به دعا خواندن قبل و پس از تلاوت عادت کند. در روایات اهل البیت ـ علیهم السلام ـ ادعیه بسیاری برای قبل و پس از تلاوت وارد شده است که برای نمونه دو مورد از آنها را نقل کردیم. حفظ این دعاها و یا هر دعایی که قاری قرآن بنا بر ذوق و فهمش انتخاب کند و ملزم شدن به خواندنشان قبل و بعد از تلاوت سبب افزونی جمال و اثربخشی تلاوت خواهد شد. 🌈⭐️ @eshragholqoran 🔰همه قسمتهای قبل پیوست می باشد و شما بزرگواران می توانید <> قسمتهای قبل را به راحتی مطالعه فرمایید. .. 🌈🔰 🌙شبتان سراسر نور و امنیت باد