بالا نشستن! فضل الدین خاقانی، ملک الشعراء قرن دوازدهم در مجلسی وارد شد.‌ حاضران مجلس، با بی‌ادبی، جایی برای او در بالای محفل باز نکردند! او نیز در وصف بی‌وفایی زمانه، این چند بیت را سرود: کارکرد جهان دون، عجب است همه سوگ است و نام او طرب است وانکه نادان، ستور او به تک است وانکه دانا، کمیت او‌عقب است گر فرو نشست خاقانی چه کند؟ روزگار، بی ادب است قل هو الله نیز در قرآن زیر «تبت یدا ابی لهب» است!! گاهی نباید همراه زمانه شد! #بزرگان_احترام #حکیمانه https://eitaa.com/eslam20