▪️ سختي هاي مؤمن
امام صادق(ع) : «مَا أَفْلَتَ الْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْ ثَلَاثٍ وَ لَرُبَّمَا اجْتَمَعَتِ الثَّلَاثُ عَلَیْهِ إِمَّا بُغْضُ مَنْ یَکُونُ مَعَهُ فِی الدَّارِ یُغْلِقُ عَلَیْهِ بَابَهُ یُؤْذِیهِ أَوْ جَارٌ یُؤْذِیهِ أَوْ مَنْ فِی طَرِیقِهِ إِلَى حَوَائِجِهِ یُؤْذِیهِ وَ لَوْ أَنَّ مُؤْمِناً عَلَى قُلَّةِ جَبَلٍ لَبَعَثَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ شَیْطَاناً یُؤْذِیهِ وَ یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُ مِنْ إِیمَانِهِ أُنْساً لَا یَسْتَوْحِشُ مَعَهُ إِلَى أَحَدٍ»
امام صادق علیه السلام: مؤمن همواره گرفتار یکى از سه چیز است، و گاهى هر سه بر وى گرد آیند: یا کینه فردی که با او در خانهاى به صورت مشترک زندگی میکند، که در را به رویش می بندد و اذیّتش مىکند، یا همسایهاى که آزارش مىدهد، یا کسى که در راه محلّ کارش او را اذیّت مىکند، و اگر مؤمنى بر قلّه کوهى هم باشد خداوند شیطانى را بر مىانگیزد تا او را اذیّت کند، و خداوند از ایمانش براى او مونسى قرار مىدهد که از وحشت به کسى پناه نبرد.
📚الكافي ج۲ ص۲۵۰
https://eitaa.com/eslam20