مدتی است که پروژههای دین ستیزی دوران پهلوی را مورد مطالعه و تحقیق قرار دادهام.
از سینما و کتاب و رمان گرفته تا شعر و ادبیات و فکاهی، خط مشترکی را در تمام اینها دنبال میکرده اند که عبارت است از
«تمسخر دین و مذهب و روحانیت»
امروز که در فضای اینترنت مشغول جستجو بودم، به برخی از اشعار ایرج میرزا برخورد کردم
هرچند او و افکار منحرفش را از قبل نیز میشناختم اما شعری از او در هجو شهید شیخ فضلالله نوری دیدم که خاطرم را بیش از پیش مکدر کرد
شیخ فضلالله نوری، این مرد بزرگ و تاریخساز، واقعا مظلوم بود، مظلومانه به شهادت رسید و تا با امروز نیز مظلوم مانده