دانستن همه چیز 🔸بسیاری از مردم گمان می کنند دانستن همه چيز براى همه كس، لازم است. در حالی که بعضى از چيزها را اگر ندانيم بهتر است. قرآن مىفرمايد: «لا تسئلوا عن أشياء اِن تُبدَ لكم تَسُؤكم»(سوره مائده، آيه 101) از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار شود شما را ناراحت مىكند، سؤال نكنيد. اگر مسئولين سيلوها و انبارهاى غلّه به مردم اعلام كنند كه فقط تا چند وقت ديگر گندم داريم، همه مردم از همين الان ناراحت مىشوند و در تهيّه نان نزاعها شروع مىشود. در اينجا بايد مسئولين به جاى اطلاع رسانى به فكر چاره و خريد گندم باشند، نه آنكه مردم را در جريان بگذارند. آرى، هر دانستنى و هر اطلاعرسانى مفيد نيست. قرآن دانشها را سه نوع مىداند: الف) علمى كه مفيد است. حضرت موسى عليه السلام به خضر گفت: آيا به من اجازه مىدهى كه در سفر دنبال شما باشم تا از علمى كه به تو داده شده فرا گيرم و رشد كنم؟! «هل أتّبعك على أن تُعلّمن ممّا عُملّتَ رُشداً»(سوره كهف، آيه 66.) ب) علمى كه ضرر دارد. «و يَتعلّمون ما يَضُرّهم و لا يَنفعُهم»(سوره بقره، آيه 102) گروهى به سراغ علم سحر و جادو و يا دانشى مىرفتند كه ميان همسران را با فتنهانگيزى به هم زنند. ج) علمى كه نه مفيد است و نه مضرّ است. نظير دانستن تعداد نفرات اصحاب كهف كه آيا آنها سه نفر بودند يا چهار نفر يا كمتر و بيشتر. «ثلاثة رابِعُهم كَلبُهم و يَقولون خَمسةٌ سادسُهم كلبهم»(سوره كهف، آيه ) تعداد نفرات اصحاب كهف مهم نيست، آنچه مهم است آن است كه چگونه يك اقلّيت جوانمرد در جامعه پر از فساد، دين خود را حفظ كردند و براى حفظ عقيده و ايمان خود، از محيط گناه و شرك هجرت كرده و غارنشينى را بر شهرنشينى ترجيح دادند. @eteghadz