زیارت غدیریه امام هادی علیه‌السلام حضرت امام هادی صلوات‌الله‌علیه، چندین متن گران بها در حوزه زیارات که دارای معانی عمیق معارفی هستند به شیعیان هدیه نموده‌اند؛ که معروفترین آنها، یکی زیارت جامعه کبیره که اقیانوس معارف والای امام شناسی است و دیگری زیارت غدیریه که آن را امام هادی علیه‌السلام در سالی که معتصم عباسی ملعون، حضرت را از مدینه به سامرا فرا خوانده بود و در روز #عید_غدیر به نجف رسیدند، امیرالمؤمنین علیه‌السلام را با این کلمات شریف زیارت فرمودند؛ و این زیارتنامه مشتمل بر بیان واقعۀ غدیر است که مسلمین در آنجا با امیرالمؤمنین علیه‌السلام به عنوان خلیفه و جانشین رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله بیعت کردند؛ حضرت امام هادی علیه‌السلام در فرازی از زیارت شریف غدیریه می‌فرمایند: «أَوْحَى إِلَيْهِ رَبُّ اَلْعَالَمِينَ: "يٰا أَيُّهَا اَلرَّسُولُ بَلِّغْ مٰا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمٰا بَلَّغْتَ رِسٰالَتَهُ وَ اَللّٰهُ يَعْصِمُكَ مِنَ اَلنّٰاسِ" فَوَضَعَ عَلَى نَفْسِهِ أَوْزَارَ اَلْمَسِيرِ وَ نَهَضَ فِي رَمْضَاءِ اَلْهَجِيرِ فَخَطَبَ وَ أَسْمَعَ وَ نَادَى فَأَبْلَغَ ثُمَّ سَأَلَهُمْ أَجْمَعَ فَقَالَ هَلْ بَلَّغْتُ فَقَالُوا اَللَّهُمَّ بَلَى فَقَالَ اَللَّهُمَّ اِشْهَدْ ثُمَّ قَالَ أَ لَسْتُ أَوْلىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ فَقَالُوا بَلَى فَأَخَذَ بِيَدِكَ وَ قَالَ: "مَنْ كُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلاَهُ اَللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ اُنْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اُخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ" فَمَا آمَنَ بِمَا أَنْزَلَ اَللَّهُ فِيكَ عَلَى نَبِيِّهِ إِلاَّ قَلِيلٌ وَ لاَ زَادَ أَكْثَرَهُمْ غَيْرَ تَخْسِيرٍ.» 🪴خدای تعالی وحی فرمود: "ای پیامبر! آن چه از طرف پروردگارت (درباره خلافت علی علیه‌السلام) بر تو نازل شده است بر امّت ابلاغ کن؛ که اگر ابلاغ نکنی، رسالت خدا را هرگز ابلاغ نکرده‌‏ای و خدا تو را از شرّ مردم نگه می‌‏دارد." (سوره مائده، آیه ۶۷) این بود که پیامبر، زحمت سفر را بر خود هموار کرد و در بیابان شنزار و در گرمایی طاقت فرسا قیام کرد و خطبه آغاز نمود و با صدای بلند به گوش تمام مردم رساند و حکم خدا را ابلاغ نمود و پس از ابلاغ، از مردم پرسید: ای مردم! آیا من امر خدا را به شما ابلاغ کردم؟ همگی گفتند: بخدا قسم آری! سپس عرض کرد: خدایا تو خود شاهد باش. آنگاه فرمود: آیا من بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر نیستم؟ مردم همه گفتند: آری یا رسول الله. سپس دست تو را (ای امیرالمؤمنین) گرفت و فرمود: "هر که را من سرپرست و مولایم، این علی سرپرست و مولای اوست! بارالها دوست بدار هر که علی را دوست بدارد و دشمن دار هر که علی را دشمن بدارد و یاری کن هر که او را یاری کند و خوار گردان هر که او را خوار سازد." پس به آنچه خداوند درباره تو (ای امیرالمؤمنین) بر پیامبرش نازل کرد، ایمان نیاوردند جز عده‌ای اندک و بیشتر مردم جز زیان برای خود چیزی نیفزودند! المزار الکبیر (ابن‌مشهدی)، ص۲۶۳ مفاتیح الجنان (محدث‌قمی)، ص۳۶۳ @etekaf_hmd