‌‌‌هرکه به دل می‌سپارد، پیداست که دلی برای سپردن دارد. هرکه برای اشک می‌ریزد، پیداست که چشمی برای گریستن و اشکی برای ریختن دارد. هرکه در حسین می‌شکند و اشکش جاری می‌شود، پیداست که اهل محبت است. و هرکه اهل محبت است،مجذوب حسین می شود،دیر یا زود،خودآگاه و ناخودآگاه‌. و هرکه مجذوب حسین شود،از جنس حسین می شود،متصف به صفات حسین میشود؛متخلّق به اخلاق حسین می شود.و در دنیا هرکه از جنس حسین باشد،هرکه مجذوب حسین بشود،هرکه با حسین پیوند بخورد،هرکه حسینی شود،در جهان آخرت نیز حسین سراغش را می گیرد پیدایش میکند و رفاقت و شفاعت و همدمی اش را بااو ادامه می دهد‌. کتاب سقای آب و ادب نویسنده: سیدمهدی شجاعی