حضرت زینب سلام‌الله‌علیها : ✅در روایتی امام سجّاد(ع) می‌فرماید 📋《اِنَّ عَمَّتِی زَیْنَبُ(س) کَانَت تُوَدِّی صَلَوَاتُهَا مِن قِیَامِ الفَرَائِضِ وَ النَّوَافِلِ عِندَ مَسِیرِنا مِن الکُوفَةِ الَی الشَّامِ وَ فِی بَعضِ المَنَازِلِ کَانَت تُصَلِّی مِن جُلُوسِِ لِشِدَّةِ الجَوعِ وَ الضَعفِ مُنذُ ثَلَاثِ لَیَالٍ لِاَنَّهَا کَانَت تُقَسِّمُ مَا یُصِیبُهَا مِن الطَّعَامِ عَلَی الاَطفَالِ لِاَنَّ القَومَ کَانُوا یُدفِعُونَ لِکُلِّ وَاحِدِِ مِنَّا رَغِیفَاً وَاحِداً مِن الخُبزِ فِی الیَومِ وَ اللَیلَةِ》 ♦️عمه‌ام زینب(ص)، نمازهای واجب و مستحبی‌ اش را در طول مسیر کوفه به شام می‌خواند و در بعضی از توقفگاه‌ها از شدت گرسنگی و ضعف در مدّت شبانه روز، نمازش را نشسته خواند. چون آنچه از غذا سهم او بود، بین کودکان تقسیم می‌کرد. چون آن قوم به هر یک از ما یک گرده نان در شبانه روز می‌دادند.(۱) ✅ارتباط حضرت زینب(س) با خداوند آن‌ گونه بود که امام حسین(ع) در روز عاشورا هنگام وداع، به خواهرش فرمود : 📋《يَا اُختَاهُ! لَا تَنسِينِی فِي نَافِلَةِ الَلَّيلِ》 ♦️خواهرم! مرا در نماز شب، فراموش نکن!(۲) 📚منابع : ۱)فاطمة الزهراء بهجة قلب المصطفی، رحمانی، ص۶۴۱ ۲)عوالم العلوم عبدالله بحرانی، ج۱۱، ص۹۵۵