👈🏻 امام، شاهد بر اعمال است. ❖ ابوبصیر می گوید: در کوفه به یکی از بانوان، قرائت قرآن می آموختم. روزی در یک موردی با او شوخی کردم! پس از مدتی در مدینه به حضور مطهّر علیه‌السلام رسیدم. آن حضرت مرا مورد سرزنش قرار داد و فرمود: ❗️کسی که در خلوت گناه کند [ و از خداوند باکی نداشته باشد]، خداوند نیز اعتنایی به او نمی‌کند [و نظر لطفش را از او برمی گرداند]؛ این چه سخنی بود که به آن زن گفتی؟! از شدّت شرم، سرم را پایین انداخته و توبه نمودم. حضرت فرمود: مراقب باش که تکرار نکنی! كُنْتُ أُقْرِئُ امْرَأَةً الْقُرْآنَ بِالْكُوفَةِ فَمَازَحْتُهَا بِشَيْ‏ءٍ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع عَاتَبَنِي وَ قَالَ مَنِ ارْتَكَبَ الذَّنْبَ فِي الْخَلَاءِ لَمْ يَعْبَأِ اللَّهُ بِهِ أَيَّ شَيْ‏ءٍ قُلْتَ لِلْمَرْأَةِ فَغَطَّيْتُ وَجْهِي حَيَاءً وَ تُبْتُ فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع لَا تَعُدْ 📚 منبع: مناقب ابن شهر آشوب،ج4،ص182