✅ ابو هارون ♦️ابو هارون مکفوف (نابینا) گوید: «بر امام صادق علیه السّلام داخل شدم. به من فرمود: «شعر و مرثیه‌ای برایم بخوان!» پس خواندم. فرمود: «آن‌طور بخوان که خودتان می‌خوانید و نزد قبرش مرثیه‌سرایی می‌کنید.» این شعر را خواندم که «مرور کن بر قبر حسین علیه السّلام پس بگو به استخوان‌های پاکیزه‌اش یا تشنه‌اش.» حضرت علیه السّلام گریه کرد و من ساکت شدم. فرمود: «بازهم بخوان!» این شعر را خواندم: «ای مریم! بلند شو و ندا کن مولای خود حسین را و یاری کن به‌واسطه‌ی گریه‌ات…» پس حضرت علیه السّلام گریه کرد و زن‌ها شیون کردند. چون زن‌ها ساکت شدند، فرمود: «ای ابو هارون! هر کس شعری برای امام حسین علیه السّلام بگوید و ده را بگریاند، بهشت برای اوست. هر کس یاد حسین علیه السّلام کند و گریه نماید، بهشت برای اوست.» 📚 (کامل الزیارات، ص ۱۰۵ –رمز المصیبه ۱/۱۹) یکصد موضوع پانصد داستان ✍استاد سید علی اکبر صداقت http://eitaa.com/etghad http://sapp.ir/etghad