در طیِ فراگستریِ «من می‌اندیشم پس هستمِ» دکارت به مثابه ضمانتِ انسانْ از خود، انسانی که از علقه‌های دینی رها شده بود، آخرت‌شناسی به اتوپیا تبدیل شد. برنامه‌ریزی برای تاریخ، اهمیتی هم‌طراز با فهم طبیعت و فراچنگ‌آوردنِ آن پیدا کرد. 🆔 @ETM313