عقل مدرن در شکل فلسفه، چالشِ پاسخ به پرسش‌های بزرگ و زیاد بزرگی را پذیرفت که آنها را به ارث برده بود. آنچه عقل را به گسترش بیش از حد وا می‌دارد اراده درون‌زاد و خودانگیخته به دانستن نیست. داعیه آغازِ مطلقاً نو، ظاهری نامشروع دارد چون قسمی پیوستگی در کار است که نتیجه ناتوانی رهاشدن از پرسش‌های موروثی است. عصر مدرن پرسش‌هایی را که برایش به جا مانده بود پذیرفت؛ پرسش‌هایی که قرون وسطی طرحشان کرده بود و فرضش این بود که به آنها پاسخ داده است، درحالیکه این پرسش‌ها دقیقاً تنها به این دلیل مطرح شده بودند که مسیحیان گمان می‌کردند پیشاپیش پاسخشان را در چنته دارند. 🆔 @ETM313