. آیا حسین حالا عاشق دارد و در زمان خودش عاشق نداشت؟ چرا داشت؛ دوست‌دار داشت، عاشق داشت، عاشق‌هایی را داشت که از ما حتی خیلی ثابت قدم‌تر بودند. بعد از عاشورا هزاران نفر در قیام‌هایی برای انتقام خون حسین، شهید شدند؛ اما مشکل کجاست؟ مشکل آنجاست که شیعه تنبلی می‌کند؛ در آن زمانی که باید فریاد بزند و شمشیر بکشد، انسان‌های عادی در فکر گذراندن معیشت خودشان و خانواده‌شان هستند و انسان‌های مقدس و مقدس نمای شیعه درگیر عبادت. آنهایی که بعد از حسین و در راه حسین شهید شدند یا کشته شدند عاشق نبودند؟ چرا عاشق بودند، اما وقت شناس نبودند. همیشه تاریخ تکرار می‌شود؛ علی اصغرها در غزه تشنه روی دست پدرانشان جان می‌دهند. رقیه‌ها آواره‌اند و می‌ترسند و می‌لرزند. زینب‌ها اسیرند و باز هم شیعه سکوت کرده، تا مظلوم سرش بریده و به نی شود و بعد فریاد بزند که وا حسرتا!!! اما چه فایده؟ خوب است ولی در راه حسین خوب بودن کافی نیست؛ بهترین بودن ملاک است، حرّ و عابِس بودن ملاک است. یک کلام؛ عباس بودن ملاک است. شاید مثل عباس نتوانیم باشیم، اما مطمئن باشیم که مَثَل عباس می‌توانیم باشیم... | | ❤️برافرج فقط دعاکنید