🔴 چرا دولتها به بالا رفتن از طناب پوسیده لیبرال‌ها اعتماد می‌کنند؟ ♦️میثم مهرپور کارشناس ارشد اقتصادی: این روزها که مسعود نیلی بعد از ۲۰۰۰ روز حضور در دولت و اعمال تمام سیاست ها و نظراتش در اقتصاد ایران سرانجام از دولت خارج شد و احتمالا به زودی در کسوت منتقد و پزشکی معالج برای حال بیمار اقتصاد ایران در همایش ها و سیمنارها با سخنانی جذاب و دولت فریب از خود رونمایی خواهد کرد. ♦️ به یاد سال های دولت دوم هاشمی رفسنجانی و شکست سیاست های تعدیل اقتصادی افتادم. آن سال ها که همراه با استقراض های خارجی دولت وقت و افزایش جهشی نرخ ارز بود، تورم به عدد 49 درصد رسید و اعتراضات کارگری به وضعیت اقتصادی موجود شکل گرفت، لیبرال های سازمان برنامه و تئوریسن های وطنی سیاست های تعدیل، مقصر این نابه سامانی ها را اجرای ضعیف سیاست های تعدیل از سوی مدیران اجرایی و مدیران اجرایی تئوری های ناکارآمد را دلیل اصلی این شکست می دانستند. 🔸با خروج علی طیب نیا از تیم اقتصادی دولت چربش زور لیبرال ها به نهادگرایان فزونی یافت تا آنجا که حلقه موسسه نیاوران و تفکرات اقتصادی این حلقه بیش از هر زمان دیگری در دولت جایگاه یافت. دلیل پرواز بی قاعده نرخ ارز را می توان در لابه لای مقالات و سخنرانی های نیاورانی ها در طول سال های گذشته جستجو کرد. مسعود نیلی دستیارویژه رییس جمهور در امور اقتصادی در مقاله ای صراحتا ثبات نرخ ارزرا به نفع تولیدکنندگان خارجی دانسته و می نویسد: "بهتر است دلار گران شود." چند روز بعد از آن دلار از کانال 4000 تومان به مرز 6000 تومان می رسد. این نرخ تا آنجا پیش رفت که کنترلش از دست دولت خارج شد. 🔸 این بار هم تاریخ تکرار شد دوگانه روغنی زنجانی- میرزاده و تغییر سیاست های تعدیل به تثبیت جای خود را به دوگانه نیلی- طیب نیا داد و باز هم لیبرال ها میدان را خالی کردند. اما سوال این است چرا دولت های ما به تاریخ اقتصادی علاقه ای ندارند؟ چرا دولت های ما همچنان به بالا رفتن از طناب پوسیده لیبرال ها اعتماد می کنند؟