🔘 📎 آیه ۲۰-۲۱ سوره شعراء اشاره به داستان حضرت موسی (ع) دارد. 📌مراد از «حكم» در آيه، يا حكومت و سرپرستى بنى‌اسرائيل است و يا حكمت و دانش. 📌در اين دو آيه، حضرت موسى عليه السلام ايرادهاى فرعون در آیات قبل را پاسخ مى‌دهد. 📌چنانكه گذشت حضرت موسى به خاطر طرفدارى از يكى از ياران خود، مشتى به مخالف او زد و شخص مخالف با همان ضربه مُرد. 📌اين قتل نه از روى عمد بود و نه با آلت قتل انجام گرفت، بلكه يك حادثه‌ ناخواسته و يك لغزش عملى بدون سوء نيّت بود كه قبل از نبوّت موسى آن هم به خاطر طرفدارى از يك مظلوم اتّفاق افتاده بود. 🌙 بنابراين، «ضال» در آيه مذكور، يك انحراف عملى بدون قصد است كه ضربه‌اى به عصمت نمى‌زند و يا به معناى تحيّر است، نظير آيه‌ى ۷ سوره‌ى ضُحى: «وَ وَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدى‌». 📌از اميرالمؤمنين على (عليه السلام) پرسيدند: چرا بعد از پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) حقّ خود را با شمشير نگرفتيد، و چرا همان گونه كه با طلحه و زبير و معاويه جنگ كرديد با خلفاى پيش از خود جنگ نكرديد؟ 🍃 حضرت فرمود: گاهى سكوت لازم است. 🔹 مگر ابراهيم به مردم نفرمود: من از شما كناره مى‌گيرم. 🔹 مگر هارون نفرمود: مردم مرا به ضعف كشاندند و نزديك بود مرا بكشند؟ 🔹مگر يوسف نفرمود: پروردگارا! زندان براى من بهتر از استجابت تقاضاى آنهاست؟ 🔹مگر پيامبر اكرم در غار نرفت و من جاى او نخوابيدم؟ 🔹مگر موسى نفرمود: همين كه ترسيدم فرار كردم. 🔹 مگر حضرت لوط (عليه السلام) در برابر تقاضاى گنهكاران نفرمود: اى كاش قدرتى داشتم (تا شما را از اين عمل ننگين باز مى‌داشتم) و يا به جايگاه محكم و أمن پناه مى‌بردم و از شرّ شما درامان بودم. 📌بنابراين ساير اولياى خدا نيز گاهى در شرايطى مجبور به سكوت و انزوا مى‌شدند. 💠 پیام صفحه ۳۶۸ قرآن