💠 خضوع و تضرّع، به هنگامِ دعا! 🔹 فی الکافی بسنده...عن محمّد بن مسلم قال: سألت أباجعفر (علیه السلام): «عن قول الله (عزّ و جلّ) «فما استکانوا لربّهم و ما یتضّرعون»؟ قال: الاستکانة هي الخضوع، و التضرّع رفع الیدین». 🔹 از جمله آداب دعا، بلند کردن دست‌ها است؛ چنان که در این حدیث شریف [بدان اشاره شده است] که محمّد بن مسلم گفت: «از حضرت أبوجعفر (علیه السلام) سئوال کردم: از قول خداوند (عزّ و جلّ) «فما استکانوا لربّهم و ما یتضرّعون»؟ فرمود: استکانه، خضوع است و تضرّع، بلند کردن دست‌ها است.» 🔹 در روایت دیگر است که حضرت رسول (صلّی الله علیه و آله و سلّم) وقتی که دعا می‌کرد، دست‌ها را بلند می‌کرد، مانند مسکینی که طعام طلب کند. 🔹 و در حدیث قدسی، خطاب به حضرت موسی (علی نبیّنا و آله و علیه السلام) است که: «دست‌هایت را به حال ذلّت، پیش من القا کن، مانند بنده اي که به مولایش استغاثه می‌کند. وقتی که این طور کردی، رحمت می‌کنم. من، اکرم قادرینم.» پس، بنده‌ ای که دعا می‌کند، باید به حال ذلّت و مسکنت، مانند گدا، دست بلند کند تا خداوند دست او را خالی برنگرداند. 📚 مرحوم آیت الله سید احمد زنجانی، اربعینیات، اربعین سوم، الحدیث الحادی عشر 🆔 @faezoon110