⚫️در آخرین وصیتى كه امام صادق( ع) فرمودند، در موقع جان دادن‌شان همه خویش و قومها و همه بنى ‏هاشم را كه تا حدی که در آن روز ممكن بود دعوت كردند و فرمودند این را به مردم برسانید كه اِنَّ شَفاعَتَنا لَنْ تَنالَ مُسْتَخِفّاً بالصَّلاةِ! ☑️اینكه امید همه شما به شفاعت ما است، بدانید، اگر كسى نماز را سبك بشمارد، نمى ‏فرماید نخواند یا مثلاً غلط بخواند؛ می فرمایند اگر کسی نماز را سبك بشمارد، شفاعت ما به او نخواهد رسید! ❌مواظب باشیم كه شیطان ما را فریب ندهد كه بگوید خب ما ولایت اهل بیت داریم، دیگر كارمان درست است، هر چه گناه بكنیم با یك قطره اشكى كه مى‏ ریزیم یا نمى‏ دانم چه مى‏ كنیم دیگر همه چیز تمام است؛ معنایش این است كه اصلاً هدف از تشریع و ارسال رسل و انزال كتب، اینها همه باطل مى‏ شود. این همه تأكیدات راجع به واجبات، راجع به جهاد فى سبیل الله، راجع به امر به معروف و نهى از منكر، سایر واجبات، خب یك كلمه مى‏ گفتند آقا! تمام عمرتان یك قطره اشك بریزید و تمام مى‏ شود، هیچ چیز دیگر لازم نیست. مگر مى‏ شود همچین چیزى؟! كدام عقلى است كه چنین چیزى را احتمالش را بدهد؟! ◾️ بله، اگر كسى گناه عالمین را انجام داد، آخر عمرش به بركت نام سیدالشهدا توجه به خدا پیدا كرد، در مصیبت سیدالشهدا گریه كرد و این گریه، باعث این است كه از گذشته ‏هایش پشیمان بشود، همین قطره اشك مى‏ تواند همه آنها را بشوید؛ اما نه اینكه حالا... روز عاشورا مگر اصحاب عمرسعد گریه نكردند؟ خود عمر سعد گریه كرد! معاویه براى على گریه کرد، بارها. اگر این گریه و قطره اشك كارساز بود كه خب همه اینها بهشتى مى‏ شدند! ۱۳۸۶/۰۸/۱۴ حضرت آیت‌الله مصباح (ره) 💡@FANUSESHAB