پائیز همچون خانه‌ی پدری می‌ماند؛ آدم را به گذشته‌های دور میبرد به روزی که عاشق شدی به روزی که تنها شدی تو را میبرد به خاطرات تلخ و شیرینت پاییز حتی بادش هم که در گوشت بوزد، نجواگر خاطراتت میشود حال درختان و بارانش بماند...!