در روایات 👈 در عربی فصیح، روغن زرد « » نامیده می‌شود ولی در عربی امروزی « » نامیده می‌شود و معنای آن « روغن_آزاد » است. 👈 روغن زرد روغنی است که از کره گرفته بشود. کره را روی آتش می‌گذارند و دوغ آن بخار می‌شود و روغن زرد باقی می ماند. 👈 روغن زرد با « » یعنی تکان دادن از ماست استخراج می‌شود. با تکان دادن مشک، کره از ماست جدا می‌شود و بعداً به روغن زرد تبدیل می‌کنند به همین جهت به دوغ « لبن_مخیض » می‌گویند زیرا آن را تکان دادند و کره‌ی آن جدا شده است. 👈 روغن زرد به عنوان خورشت و چیزی است که با نان خورده می‌شود و در روایات مدح شده است. 💠 در روایت صحیح السند آمده است: نِعْمَ الْإِدَامُ‌ السَّمْن‌ [الکافی،ج۶،ص۳۳۵] یعنی چقدر خوب است خورشت روغن زرد 💠 السَّمْنُ‌ مَا دَخَلَ‌ جَوْفاً مِثْلُهُ ... [الکافی،ج۶،ص۳۳۵] یعنی چیزی مانند روغن زرد داخل بدن نشده است ... 💠 در روایت دیگر از حضرت امیر(ع) آمده است: السَّمْنُ‌ دَوَاءٌ ... [الکافی،ج۶،ص۳۳۵] یعنی روغن زرد دارو است ... 💠 در روایت معتبر دیگر از حضرت امیر (ع) آمده است: سُمُونُ‌ الْبَقَرِ شِفَاء [الکافی،کلینی،ج۶،ص۳۳۵] یعنی روغن های زرد گاوی درمان است. 🔸 در روایات تاکید روی است. در مورد درمان بودن روغن گاو روایات متعددی داریم. 🔹 بنابراین شکی نیست که روغن گاو درمان است اما نمی‌فرماید برای درمان کدام بیماری مفید است فقط یک روایتی داریم می‌فرماید: 💠 منْ أَكَلَ لُقْمَةً سَمِينَةً نَزَلَ مِثْلُهَا مِنَ الدَّاءِ مِنْ جَسَدِهِ [دعائم الاسلام،ج۲،ص۱۱۲] یعنی هرکس لقمه‌ای غذا که با روغن گاو درست شده است را بخورد همانا از بدنش بیماری خارج می‌شود. 🔺 سمِينَةً لقمه ای است که روغن زرد داشته باشد. این روایت همان تعبیری را دارد که درباره‌ی وارد شده است. 💢 البته آنچه امروزه معروف است و طب جدید می‌گوید مصرف روغن در تابستان خوب نیست و مصرف آن در زمستان خوب است. به نظر می‌رسد سفارشات طب امروزی تماماً با سفارشات روایات در تضاد است و یکی از تضادها همین مورد است زیرا در روایت می‌فرماید روغن زرد را در تابستان بخورید. 🔺 معلوم است که هوا گرم است و در بدن منجمد نمی‌شود و به شکل عرق از بدن خارج می‌شود و آسیبی به انسان نمی‌زند ولی زمستان چون هوا سرد است در رگ ها منجمد می‌شود و رگ ها را می‌بندد یا سبب تنگی رگ می‌شود. 💠 در روایت معتبر آمده است: السَّمْنُ‌ دَوَاءٌ وَ هُوَ فِي الصَّيْفِ خَيْرٌ مِنْهُ فِي الشِّتَاءِ وَ مَا دَخَلَ جَوْفاً مِثْلُهُ [الکافی،ج۶،ص۳۳۵] روغن زرد دارو است و در تابستان بهتر از زمستان است و چیزی مانند روغن زرد وارد بدن نشده است. 💢 امروزه متخصصان تغذیه می‌گویند روغن حیوانی نخورید و روغن مایع به خصوص مصرف کنید که کاملاً اشتباه است و در تجربه و آزمایشات متعدد هم ثابت شده است که روغن حیوانی قوت و قدرت بدن و حکم سوخت برای قلب را دارد. 🔵 صلاحیت روغن زرد بیشتر برای و است و افراد مسن، افرادی که چهل یا پنجاه ساله هستند خوردن روغن به طور کلی را کم کنند و شب در بدن آن ها روغن نماند. 💠 در روایت می‌فرماید: إِذَا بَلَغَ‌ الرَّجُلُ‌ خَمْسِينَ‌ سَنَةً فَلَا يَبِيتَنَّ وَ فِي جَوْفِهِ شَيْ‌ءٌ مِنَ السَّمْنِ [الکافی،ج۶،ص۳۳۵] یعنی هنگامی که مرد به پنجاه سال رسید درحال خواب درون او چیزی از روغن زرد نباشد. 👈 بله، شخص پنجاه ساله کم تحرک است و به خاطر سردی بدن هم می‌باشد، گرمی غریضی بدن بعد از چهل سالگی فروکش می‌کند و بدن در غلبه‌ی قرار می‌گیرد. 💠 در روایتی می‌فرماید: السَّمْنُ‌ مَا أُدْخِلُ جَوْفَ مِثْلِي وَ إِنِّي لَأَكْرَهُهُ لِلشَّيْخ‌ [المحاسن،ج۲،ص۴۹۸] یعنی مانند روغن زرد وارد بدن مثل من نشده است و همانا من آن را برای شیخ مکروه می‌دارم. 👈 از اینکه حضرت می‌فرماید کراهت دارم معلوم می‌شود استفاده از روغن زرد برای افراد مسن ضرر دارد. های قلبی و مغزی برای این سن است بنابراین یا روغن نخورد یا بجای آن مصرف کند. 👈 را هم می‌توان با نان مصرف کرد و خود روغن شحم دارو است و روایات مختلفی مبنی بر مفید بودن آن و خارج کردن بیماری از بدن داریم بنابراین مصرف روغن شحم به هر نحوی مطلوب است ولی مصرف نان با روغن زرد در روایت ذکر شده است. ⚠️ به نظر می‌رسد برای افراد مسن، فقط روغن زرد منع دارد و روغن شحم منعی ندارد بلکه شاید مطلوب هم باشد زیرا روغن شحم بیماری را از بدن خارج می‌کند. ✅ بهترین روغن برای افراد مسن، روغن زیتون است. روغن شحم در درجه‌ی دوم روغن ها است و تجربه ثابت کرده است که روغن شحم، روغن بد بدن(کلسترول) را کاهش می‌دهد. 💌اعمال یداوی رحیق/استاد فرج قاسمی https://eitaa.com/joinchat/1759838228Cbcd844697c