خرمشهر، شهریست که امام خمینی از آن به نام خرمشهر و شهر خرم یاد کرده است (صحیفه امام، ج ۱۶، ص ۲۵۷) شهری از شهرهای استان خوزستان که در جنوب غربی آن قرار گرفته و از غرب به منطقۀ مرزی شلمچه و از جنوب غرب (اروندرود) به کشور عراق محدود است. این شهر را در گذشته «محمره» مینامیدند.
از روزگار کهن ساکنین آن شیعه و به زبان عربی و فارسی سخن میگویند. بر اساس آمار سال ۱۳۵۵، خرمشهر ۱۴۰۴۹۰ نفر و در آستانۀ جنگ تحمیلی (۱۳۵۸ـ ۵۹) ۱۶۹ هزار نفر جمعیت داشته است. ارتباط با دریای آزاد و راهآهن سرتاسری، برخورداری از دو رودخانه آب شیرین و قرارگرفتن در دهانه اروندرود، به این شهر وضعیت ژئوپلیتیکی داده، و از دیرباز مورد طمع قدرتهای جهانی و تجزیهطلبان داخلی قرار داشته است. برای همین حزب بعث عراق به سرکردگی صدام حسین، رییسجمهور وقت، برای از بین بردن انقلاب اسلامی ایران و جداسازی این بخش از کشور در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ با همه توان نظامی به ایران هجوم آورد و جنگ تمام عیار را آغاز کرد