💠بیرون را به خانه بیاوریم! 🔸این روزها در ایام شیوع بیماری کرونا، بهترین داروی پیشگیری از این بیماری و قطع زنجیره این ویروس منحوس در خانه ماندن است. 🔹ضمن اینکه در این ایام در خانه ماندن امری ضروری است،برای پدر،فرزندو مادر که برنامه های زندگیشان تغییر کرده است در خانه ماندن سخت است چرا که انسان موجودی اجتماعی و آزادی طلب است و قطع ارتباط با اجتماع برای او سخت است. 🔸در کنار سخت بودن این قطع ارتباط که برای همه سخت است مادران را بیش از پیش باید دریابیم چرا که فشار جسمی و روانی افزایش کارهای خانه و مدیریت خانه بیش از پیش کار را برایش سخت می کند. 🔹 برای مدیریت این امر و تبدیل کردن خانه به فضایی شاد و غیرخسته کننده باید محیط خانه را تبدیل به ماکتی کوچک از اجتماع بیرون کرد از جمله مختصات اجتماع بیرونی را می توان ، کار و فعالیت و تنوع و همکاری برشمرد که برای ایجاد ماکت بیرونی در خانه، دو امر لازم و ضروری است. ۱-همدلی و همکاری همه اعضای خانواده و درک متقابل و نگاه مهربانانه تر نسبت به یکدیگر ۲-برنامه داشتن و برنامه ریزی کردن در خانه برای ایجاد تنوع کاری در خانه. این دو امر می تواند در قالب برنامه های عملیاتی ،همزمان بروز و ظهور کند. 🔸مصادیقی از برنامه هایی که می توان چنین‌کرد را می توان چنین برشمرد: ۱- همکاری دسته جمعی در نظافت خانه هم فشارهای جسمی و روانی را از مادر می کاهد هم باعث پر شدن اوقات دیگر اعضا می شود هم اجر معنوی دارد و هم روحیه بخش است ۲- حتی الامکان آشپری دسته جمعی و انجام دادن بخشی از کارها توسط اعضای خانواده ۳- اختصاص زمانهایی به مطالعه دسته جمعی در خانه که همه اعضای خانواده حتی الامکان در یک زمان خاصی مطالعه دسته جمعی داشته باشند ۴-بازی دسته جمعی اعضای خانواده که نشاط بخش و روحیه بخش است ۵- اختصاص بخشهایی از زمان برای اموزش به فرزندان برای مسائلی مانند قرآن،شعر،درس و... ۶-قصه گویی برای فرزندان خانه ۷- دیدن برنامه های تلویزیونی یا فیلمهای سینمایی و خانگی ۸- بیان خاطرات آموزنده اعضای خانواده برای یکدیگر ، تعریف طنز و ... ۹-انجام اعمال عبادی و معنوی به صورت دسته جمعی در خانه و کارهای زیاد دیگری که قطعا دیگران با فکر و ایده خود می توانند به لیست بالا اضافه نمایند ✍محمدرضا فرازی ✅دست نوشته های یک معلم @faraziyaddasht