۲۸) اگر بدانیم ریشه جمع مال پندار باطل ابدی بودن آن است، «الذی جمع مالاً و عدَّده یحسب أنّ مالَه أخلَدَه» هرگز از پرداخت خمس و زکات طفره نمی‌رویم. ۲۹) اگر بدانیم هر چه بیشتر داشته باشیم مسئولیت ما بیشتر است. خداوند به پیامبرش کوثر و خیر کثیر می‌دهد برای او گوسفند را کافی نمی‌داند بلکه باید شتر نحر نماید. آری کسی که بیشترین دریافت را دارد باید کمک او نیز بیشتر باشد. ۳۰) اگر بدانیم با پرداخت زکات سلام و صلوات پیامبر را دریافت می‌کنیم، به راحتی زکات خواهیم داد. خداوند به پیامبر اکرم می‌فرماید: زکات مردم را بگیر و بر آنها درود بفرست. ۳۱) اگر بدانیم حضرت علی علیه السلام انگشتر خود را در نماز به تغییر داده و حتی صبر نکرد نمازم تمام شود و اگر بدانیم ارزش و کمک به محرومان همچون بوسه به دلیل استفاده است هرگز آن را به دیگری واگذار نمی کنیم و عدم مسئولیت آن را خودمان به عهده می گیریم گاهی یاران امام زمان از آنان می خواستند که حمل غذا به خانه فقرا را به آنان واگذار نماید ولی امامان معصوم ما نمی پذیرفتند. ۳۲) اگر بدانیم که دوزخیان در پاسخ به این می‌گویند یکی از عوامل سقوط ما به دوزخ بی تفاوتی نسبت به فقرا بوده است«و لم نکُ نُطعم المسکین» نسبت به آنها احساس مسئولیت خواهیم کرد. ۳۳) اگر باور کنیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود روزی برای شما فرا خواهد رسید که از حرکت محتاج تر خواهید بود که هرگز بخل نخواهیم کرد. ۳۴) اگر باور کنیم این سخن خدا را که فرمود افراد بخیل گمان برند که اموالشان برای آنها خیر است بلکه برای آنها شر است. ۳۵) اگر باور کنیم که قرآن می‌فرماید آنچه نزد شماست نابود می شود و آنچه برای خدا و در راه او داده می‌شود باقی می‌ماند. «ما عندکم ینفد و ما عند الله باق» ۳۶) اگر باور کنیم که امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند فقرا را در اموال انبیا شریک قرار داده است و نباید حق فقرا در غیر آنها هزینه شود. ۳۷) اگر باور کنیم که خداوند از بنده اش می پرسد آیا نسبت به فرمان من بخل می کنی؟ یا مرا متهم می کنی؟ یا گمان می کنی که من از جبران آنچه انفاق کرده ای عاجزم؟! خود را برای کمک به محرومان آماده تر خواهیم کرد. ۳۸) اگر بدانیم که نپرداختن زکات از گناهانی است که سبب ندامت و حسرت می شود و لحظه مرگ انسان از خداوند می خواهد که به دنیا آورد و حق فقرا بدهد. ۳۹) اگر بدانیم که زکات ندادن انسان را از مدا ایمان و اسلام خارج می‌کنند. ۴۰) اگر بدانیم که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در سایه کعبه به ابوذر فرمود کسانی زیانکار ترند که زکات نمی‌دهند. ۴۱) اگر بدانیم هر روز هزار فرشته ثروتمندی را که زکات نمی‌دهد به آتش به بشارت می دهند. ۴۲) اگر بدانیم رسول خدا صلی الله علیه و آله کسانی را که پرداخت زکات را خسارت می پندارند به انواع قهرهای الهی (باد سخت, زلزله و دگرگونی چهره) وعده داده است. ۴۳) اگر بدانیم حضرت مهدی علیه السلام با کسانی که زکات مال خود را نمی پردازند مانند زناکاران همسردار برخورد کرده و کردنشان را می زند. ۴۴) اگر بدانیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله سوگند یاد کرده‌اند که پرداختن زکات خیانت به خدا و شرک است. ۴۵) اگر بدانیم که خداوند نام کسانی را که زکات نمی دهند در میان نام مشرکان و کافران قرار داده است. ۴۶) اگر بدانیم که زکات از ضروریات دین و انکار آن به منزله کفر است. ۴۷) اگر بدانیم که در زمان ابوبکر با گروهی که زکات نمی‌دادند (به نام اصحاب ردّه) برخورد نظامی شده بر علیه آن افراد لشگرکشی شده و حضرت علی علیه السلام نیز در آن جبهه شرکت فرمودند. ۴۸)اگر بدانیم که امام صادق علیه السلام فرمودند هرکس حتی اگر مقدار کمی از زکات خود را ندهد یهودی یا نصرانی می‌میرد. ۴۹) اگر بدانیم رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمود مالی که زکات آن پرداخت نشده است ملعون است، ملعون. ۵۰) اگر بدانیم امام صادق علیه السلام به کسی که زکات نمی‌داد لقب سارق دادند. ۵۱) اگر بدانیم دست کسانی که زکات می دهند در قیامت به گردنشان بسته می‌شود و با سخت ترین کلمات مورد توبیخ فرشتگان قرار می‌گیرند. ۵۲) اگر بدانیم و باور کنیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت معصومش علیهم السلام صحنه هایی از شکنجه تارکان زکات را در قیامت اینگونه بیان کرده‌اند که مار بزرگی به گردن آن آویخته می‌شود و این همان است که قرآن می فرماید: «سیطوقون مابخلوا به یوم القیامة» همان مالی که بخل شد در قیامت طوق گردن میشود. ۵۳) اگر باور کنیم که قرآن می فرماید اموالکم کنز شده را داغ می کنند و بر پیشانی و پهلو و کمر کسانی که زکات نداده‌اند می‌گذارند و به آنان گفته می‌شود این همان چیزی است که در دنیا ذخیره کرده اید و حق محرومان را نپرداختید.