💠 باور و اعتقاد امام به حزبالله
🔹27 بهمن ۱۳۵۷، سالروز تاسیس حزب جمهوری اسلامی، تنها حزب فراگیر در سال های پس از انقلاب. شهید آیتالله بهشتی، آیتالله سیدعلی خامنهای، موسوی اردبیلی، رفسنجانی و شهید باهنر، هسته اولیه تاسیس حزب بودند.
🔸امام، در سالهای مبارزه، یکی از مخالفان تشکیل حزب از سوی روحانیون بود. این مخالفت، عموما به دلیل بدبینی ایشان نسبت به احزابی بود که تا آن موقع در کشور تأسیس شده بود. یکی دیگر از دلایل مخالفت، خطری بود که امکان داشت برای مبارزان به وجود بیاید و میفرمود: «اگر تمام نیروها در یک جا جمع شوند، بالاخره رژیم شما را پیدا میکند و همه را منهدم میکند.»
▪️اما در سال ۵۷ و پس از پیروزی انقلاب، دلایلی برای امام اقامه شد که تأسیس این حزب را به مصلحت کشور و انقلاب بدانند. یکی از این ادلّه، تأسیس خلقالسّاعه تعدادی از احزاب در شرایط پس از پیروزی انقلاب بود. احزابی مانند توده و البته حزب خلق مسلمان با رهبری سیدکاظم شریعتمداری. امام در مقابل حزب خلق مسلمان احساس ضرورت میکردند که نگذارد این حزب، نیروهای دیگر را ببلعد.
🔹امام تا زمان تعطیلی حزب جمهوری در سال ۱۳۶۶، از حزب و رهبران آن حمایت کردند و اعتقاد داشتند: « این طور نیست که حزب بد باشد یا هر حزبی خوب باشد؛ میزان، ایده حزب است. باید کوشش کنیم که حزبمان را حزب اللّه کنیم.»