در بخشی از نامه امام عصر(عج) به شیخ مفید چنین آمده است: «وَلَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَقَهُمْ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعِ مِنَ الْقُلُوبِ فِي الْوَفَاءِ بِالْعَهْدِ عَلَيْهِمْ لَمَا تَأَخَرَ عَنْهُمُ الْيُمْنُ بِلِقَائِنَا وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعَادَةُ بِمُشَاهَدَتِنَا عَلَى حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِهَا مِنْهُمْ بِنَا فَمَا يَحْبِسُنَا عَنْهُمْ إِلَّا مَا يَتَّصِلُ بِنَا مِمَّا نَكَرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ ؛ اگر شیعیان ما که خداوند در طاعت خود موفقشان بدارد در به پیمانشان یکدل می شدند ، میمنت زیارت ما برایشان به تأخیر نمی افتاد و سعادت ما برایشان پیشی می گرفت، به دیداری با معرفت حقیقی و راستین از آنان نسبت به ما ؛ ❌ پس ایشان را از ما محروم نمی کند مگر آنچه از ایشان به ما می رسد و آن را ناپسند می دانیم و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم؛ ✍ احتجاج ج ۲، ص۴۹۹؛ بحارالأنوار، ج ۵۳،ص ١٧٧ . 🔰@farhangyar99