•. نگاه امام به علی اکبر است و فالله خیر حافظا و هو‌ارحم الراحمین می‌خواند. و علی در میدان: اَنا عَلِيُّ بنُ الحُسينُ بنُ عَلِيٍّ نَحنُ و بيتُ اللهِ اَولي بالنَّبِيِّ حسین برای علی اکبر معنایی فراتر از پدر دارد... نگاه امام به علی از جنس عشق است و نگریستن علی به چهره امام، معنای ادب می دهد. برای او، امان‌ نامه فرستاده‌اند؛ اگر علی اکبر را می‌شناختند؛ می‌دانستند که بها و عیار او دست یافتنی نیست. از مرگ هراسی ندارد. نه به وعده بهشت... علی مرگی قهرمانانه را بر زندگی حقیر ترجیح می‌دهد. نوع نگاه او به زندگی، هدفمند است. صورتش به پیامبر می‌ماند و‌ سیرتش به علی ابن ابی طالب، بر اساس قدر و میزان وجودش، انتخاب می کند. . انتخاب مرگ سرافرازانه در برابر حیات بدون عزت، نمی‌تواند بدون‌ سلوک رقم بخورد.فرزند امام‌حسین بودن اگر چه موهبت است. اما، علی اکبر، طی طریق کرده است و مؤدب به ادب الهی‌ست. کمال بندگی! . فَاستَقِم کَما أُمِرتَ وَمَن تابَ مَعَکَ وَلا تَطغَوا ۚ إِنَّهُ بِما تَعمَلونَ بَصیرٌ همه چیزش برای خداست و به آن استقامت می‌ورزد. . در معرکه نبرد هم قصه جز این نمی‌تواند باشد، کارزار نخست پایان گرفته و علی راهی خیمه می‌شود تشنگی به اوج‌ خود رسیده و‌ کام‌ِ خشک او بی‌تاب است... فرصت کمی باقی مانده و علی کنار پدری در خیمه...ن نگاه امام به سیمای علی اکبر است و فالله خیر حافظا و هو‌ارحم الراحمین می‌خواند... نگاهش را به صورت علی دوخته‌است و در دل می‌گوید: تا وقتی در خیمه هستی فقط مرا نگاه کن و بگذار سیر نگاهت کنم... انگار کسی در آن لحظات، اذان می‌گوید: اشهد ان محمد رسول الله... اشهد ان علی ولی الله... نبرد دوم، آغاز می‌شود، از میدان جنگ غریو‌ِ لاحول و لاقوه الا بالله به گوش می‌رسد.صلابت حیدری علی، چشمان کوفیان را کور کرده است و کینه ارثیت درونشان می‌جوشد. یکباره سکوت صحنه را فرا می‌گیرد و لحظه‌ای بعد؛ يا اَبَتاه عَلَيْكَ مِنّيِ السًّلامُ... حسین به سمت علی‌اکبر شتاب می‌کند. علی، علی الدنیا بعدک العفا... اینک عبای حسین است و بدن شرحه شرحه علی... جوانان بنی هاشم بیایید...