محمد فرزانیان محمدی
آوازه جهانی دارد، تاریخچه این صنعت به سالهای ۱۳۰۰ تا ۱۳۰۵ شمسی می‌رسد. در این سالها میرزا‌ جلال‌خان‌پیرزاده‌نائینی تحت نظر استادان قالیباف چون میرزا حسین و میرزا جواد سجادی از سادات محترم و میرزا محمد پسر میرزا یوسف خان شهدادی در این شهر کلاس قالی بافی دائر کردند و علاقه مندان را آموزش دادند. استعداد مردم و کوشش طراحان اولیه فرش مانند مرحوم رهنما باعث شد تا در همان سالهای نخست فرش با قالیهای اصفهان و کاشان رقابت کند و حتی از آنها پیشی گیرد. نویسنده کتاب «سیسیل ادوار دز» در مورد پیشرفت فرش نائین مینویسد: همچنانکه فرش ، پس از کسادی بازار شال رونق گرفت فرش نائین نیز هنگامی با اقبال روبرو شد که پارچه ظریف عبا رونق خود را از دست داد. این نویسنده، الیاف پشم نائین را ظریف تر و نرم تر از پشمی میداندکه معمولا در سایر نقاط فلات ایران بدست می آید و از آنجا که ریسندگان نائین، از این پشم کلافهای نازک و یکنواختی تهیه میکنند و رنگهایی که بکار میبرند بسیار عالی و بی نظیر است. امروزه فرش نائین با طرحها و رنگهای متنوع کماکان شهرت خود را حفظ کرده است. بسیاری از کارشناسان عقیده دارند در بین انواع طرح‌های فرش نائین نقشه از دیگر انواع آن بهتر است و در بازار خریداران بیشتری دارد. آنها دلیل شهرت فرش نائین را در ثابت بودن رنگ، زیبایی نقشه و طول قدمت بافت میدانند، رنگهایی که در نائین بکار میرود بیشتر لاکی، سبز، یشمی، نارنجی، قهوه ای، عنابی، خاکی، کرمی، آبی، لاجوردی و فیلی میباشد. زمانی قالی بافی در اقتصاد کاملا مؤثر بود و تجارت قالی و سایر امور مربوط به این صنعت از مشاغل اساسی مردم نائین به شمار می‌رفت. که البته هنوز قالی اصیل نائین در جهان جایگاه و علاقه مندان ویژه‌ای دارد. ✅باشد که مسئولین مربوطه در جهت زنده نگه داشتن این هنر اصیل و حمایت از بافندگان این هنر ارزشمند و احقاق حق این عزیزان هنرمند و حمایتشان بیشتر تلاش کنند. 🌺 ✍ زنده یاد، سید مهدی سجادی نائینی http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339
496 مشاهده