قاسم قاسم... بسم‌الله القاصم الجبارین دو سال که هیچ، اگر بیست سال و بلکه بیشتر هم بگذرد ساعت یک‌وبیست دقیقه بامداد فرودگاه بغداد در دل ما تازه است و سرد نخواهد شد. داغ پرواز مردی که نه تنها ملت ایران بلکه امت اسلام مدیون اوست. همان مردی که طعم پیروزی و عزت را به چشاند و نشان داد می‌توان در برابر قدرت اهریمنی شیطان بزرگ ایستاد و نه تنها از آن نهراسید بلکه او را به عقب راند و شکست داد. چقدر متوهم و مفلوک بودند دشمنانش که گمان می‌کردند داستان آن شب با ‌ترور به پایان می‌رسد و پس از او نفس راحتی خواهند کشید. آنان با حماقت خود حاج قاسم را به آرزوی دیرینه‌اش رساندند و نام او را بر صفحه تاریخ جاودانه کردند. آن سپاهی که حاج قاسم سلیمانی، از رزمندگان ملت‌های مختلف اسلامی تشکیل داد، پابرجاست و جانشین او حاج نشان داده است که این کاروان را سر توقف نیست. حاج قاسم را دفاع مقدس حاج قاسم کرد. در یکی از سخنرانی هایش می‌گوید؛ ما هر وقت با سختی‌های جنگ رو‌به‌رو می‌شدیم و کاری از دستمان برنمی آمد، پناهگاه‌مان (س) بود. در والفجر8 با یاد و نام یازهرا(س) به اروند خروشان زدیم... در کربلای 4 که جوی‌های کوچک خون جاری بود او را صدا زدیم... در کربلای 5 عاجزانه او را صدا زدیم. من قدرت او را، محبت مادری او را در هور دیدم، در کانال ماهی دیدم در وسط میدان مین دیدم. هق‌هق می‌کرد و ادامه می‌داد؛ وقتی شما مادرها نبودید که بچه‌هایتان در خون دست و پا می‌زدند او را دیدم... مادری کرد. آن شب کسی نبود و ندید تا روایت کند اما ما ‌تردید نداریم که در آن لحظه مهیب، حضرت زهرا(س) برای حاج قاسم هم مادری کرده است. و اینک مائیم و یاد تو و راه تو که انتهای آن شریف است. ما ملت امام حسینیم و عاشق مبارزه با صهیونیست‌ها. تا سایه شوم شیطان بزرگ و کوچک از سر امت اسلام کم نشود، این غریو بی‌سیم‌ها در گوش مردان جهاد و عاشقان شهادت خاموش نخواهد شد؛ بسم‌الله‌القاصم الجبارین... http://eitaa.com/joinchat/2871525392Cb1b4e95339