شاید قبلا هم اینجا تاکید شده اما بزرگترین درس حوادث پسا ۷ اکتبر یک جمله است: "هر چیزی ممکن است" . این قاعده نه در اذهان که در میدان نیز تثبیت شده است. ممکن بودن هر چیزی یعنی دشمن هر کاری ممکن است بکند و در اینجا پیش‌بینی نیوتونی بی‌فایده است. ترور شیخ هنیه در تهران و سیدنصرالله حداقل اثبات این گزاره است. این فقط برای دشمن نیست و برای ما نیز صادق است. وعده صادق ۱ و ۲ (مخصوصاً ۲ که ابعاد عملیاتی شگرفی دارد و به دلیل حوادث لبنان عملاً گم شد) و عملیات‌های یمنی ثابت کننده است. مهم تر از هر چیز اما خود عملیات طوفان‌الاقصی است؛ چه کسی تصور می‌کرد حماسی که در دو نبرد قبلی جهاد اسلامی، حتی یک گلوله هم شلیک نکرد آنگونه حمله کند؟ این ممکن بودن هر چیز یعنی حتی طوفان‌الاقصی ۲ نیز امکان پذیر است. معتقدم آرایش رسانه‌ای ما نیز باید مطابق این "ممکن بودن هر چیز" تغییر یابد. تاکتیک‌های ۹۳ تناسبی با ۱۴۰۳ ندارد. ما باید با واقع بینی کامل به حوادث نگاه کنیم، نه حادثه‌ای را(چه اقدام ما، چه اقدام دشمن) بزرگ کنیم نه کوچک اما باید بدانیم هر چیزی ممکن است هم از سوی ما هم از سوی دشمن. در میدان، مشخص است که مقاومت نیاز به بازیابی دارد؛ این بازیابی از راه تجدیدنظر در ابزار کار مقاومت صورت می‌گیرد. در واقع هدف و کاری که اکنون صورت می‌گیرد این است که ایده‌ها و چارچوب‌هایی ایجاد شود تا مقاومت هم تقویت شود و هم به گونه‌ای بازسازی شود که مانع تحمیل ضربه دشمن شود. @fasele_rejat