• تبریک •
«وَ نُرِيدُ
أَنْ نَمُنَّ عَلَى اَلَّذِينَ اُسْتُضْعِفُوا فِي اَلْأَرْضِ
وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً
وَ نَجْعَلَهُمُ اَلْوٰارِثِينَ»﴿القصص، 5﴾
#روزگاری_نو
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
▫️ روز امت
چه خوب است که به مسیر طی شده در این چند دهۀ انقلاب‌اندود ایران اسلامی بنگریم و به ارزیابی حادثه‌ها و انتخاب‌ها بپردازیم. البته برخی مشکلات و تمرکز هوشمندانۀ نظام سلطه بر رسانه و جنگ نرم جامعۀ ما را به مرزی از برانگیختگی رسانده که برای برخی از ایشان دیدن برجستگی‌ها و افتخارات چندان ساده نیست، ولی در این پنج شش دهه نقاط افتخارآمیز فراوانی توسط فکر و فرهنگ و اراده‌های ایرانی ـ اسلامی رقم خورده است و سرمایه‌های عزیزی برای بالندگی و پیمودن مسیرهای سعادت فراهم نموده است. یکی از آن حادثه‌های بزرگ رفراندم 11 فروردین 58 بود و پیام عجیب و نکته‌آموزی که امام خمینی رحمةالله‌علیه فردای آن روز صادر نمود.
مردم ایران خواستار یک حکومت الهی بودند. قیام همه‌جانبۀ آنها به پیروزی انقلاب پانزده‌سالۀ امام خمینی ره در 22 بهمن 57 منتهی شد ولی حضرت امام ره آغاز این حکومت را کمتر از دو ماه بعد، از فردای رأی مثبت مردم به «جمهوری اسلامی»؛ یعنی 12 فروردین 58 اعلام نمود.
این نکته دلالت مهم و فخرآمیزی در دل خود دارد که می‌شود نام آن را «توجهات تمدنی» معمار حیات نوین ایران اسلامی گذاشت. پس از 22 بهمن برای همۀ دنیا روشن شده بود که حرکت انقلابی حضرت امام با رهبری و محوریّت ایشان به پیروزی رسیده است و دیگر منازع قدرتمندی در داخل برای آن تصور نمی‌شد، ولی حضرت امام که از ذهن و تربیتی فقهی برخوردار بود، به این حدّ از اثبات بسنده نمی‌نمود و دو مطالبه را که هردو قانونی کردن ارادۀ مردم است مجدّانه پیگیری می‌نمود؛ یک، همه‌پرسی «نظام اسلامی» و دو، همه‌پرسی قانون اساسی. اولی پس از پنجاه روز از پیروزی انقلاب واقع شد و دومی پس از 14 ماه.
همه‌پرسی در دل کشمکش‌های فراوان روی اصل لزوم همه‌پرسی و این که چه چیز همه‌پرسی بشود، بالاخره با اصرارها و پیگیریهای قاطع حضرت امام، در روزهای 10 و 11 فروردین انجام شد؛ «جمهوری اسلامی، آری یا خیر».
گرایش مردم آشکار بود، لذا نتیجۀ همه‌پرسی مخفی نبود. روز یکشنبه، فردای آن روز نیز پیام تبریک امام صادر شد.
شروع پیام با آیه‌ای است که در صدر این نوشته آمده است. این آیه یکی از سنت‌های الهی را بیان می‌کند و گزاره‌ای فلسفۀ تاریخی به شمار می‌آید. خدایی که قرآن او را پادشاه بی‌رقیب عالم می‌خواند خبر از یک تصمیم و اراده خود و قاعدۀ حاکم بر حیات انسانی می‌دهد. وجود این برداشت و این باورداشت در ضمیر مؤمنان رنگ و هویّت متفاوتی به زندگی ایشان می‌بخشد.
از سخنان متعدد حضرت امام ره به دست می‌آید که این آیه که وعدۀ امامت مستضعفان را می‌دهد بر ذهن شریف ایشان حکومت دارد و یک «نگرش پایه» را برای ایشان شکل داده است. طبعاً از منظر دینی برخورداری از چنین بینشی کاملاً درست است، هرچند صاحبان نگاه‌های «علمی» تنها آن را بشنوند یا در آن تردید کنند یا با دلی سرد به تمسخر آن بپردازند. با نگاهی هستی‌شناختی باید گفت، این اراده و انتخاب در لحظه‌لحظۀ حیات حضور دارد و به همۀ حادثه ها سمت و سو و هویّتی منطبق بر خود بخشیده است.
آیه سخن از «ارادۀ الهی» و سنّت قطعی ربوبی دارد و این برای شخصیّت متکلّم و فیلسوفی چون امام عنوانی بسیار پرمعناست. آنچه وعده داده می‌شود مایۀ «منّت الهی» است و وعده نیز امامت و وراثت مستضعفان است.
ما به سوی «امامت امت» در حرکتیم و امام خرسند است که به عنوان بندۀ خدا و شاگرد و فرزند رسول گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم پایۀ آن را با مجاهدت چندین ساله و این قیام مردمی در این نقطه از جغرافیای مستعد حیات بشری گذاشته است.
┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄
✿ روح آن عزیز همۀ دورانها و کسانی که توفیق یاری او را داشتند و پایه‌گذار این زندگی نوین گردیدند، شاد!
☘️@faslefarhang