🔰تحمیلنامه ✍ محسن صیاد قنبری 🔺دو شب گذشته قطعنامه‌ای کاملاً سیاسی بر ضد کشورمان از سوی شورای حکام آژانس انرژی اتمی صادر شد. قطعنامه‌ای که علیرغم اظهارات گروسی مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که طی مصاحبه ای گفته بود: «ایران اجرای اقدامات مقدماتی را با هدف توقف افزایش ذخایر اورانیوم غنی‌شده تا ۶۰ درصد U-۲۳۵ آغاز کرده است» ناعادلانه و مغرضانه صادر شد. این قطعنامه پیش از آنکه قطعنامه باشد در واقع اهرم فشاری به منظور توقف مقاومت در مقابل جبهه صهیونیست بین‌الملل می‌باشد. 🔺از آنجا که رژیم صهیونسیتی پس از یکسال و اندی نتوانست در مقابل جبهه مقاومت از جمله حماس و حزب‌الله لبنان دستاوردی بدست بیاورد لذا متحدان غربی را بر آن داشت که با فشار سیاسی بر ایران برای جبهه صهیونیسم دستاوردسازی نمایند تا بلکه جبهه مقاومت منفعل گردد و شروط تحمیلی صهیونیستها را بپذیرد. 🔺از سوی دیگر تاریخ انقضای مکانیسم ماشه در برجام تا حدود مهر ماه سال آینده می‌باشد، هرچند در قطعنامه کنونی فرصت چند ماهه تا بهار برای ابهام زدایی به ایران داده شده است، ولی ممکن است با پایان این فرصت و پیش از تاریخ انقضای مکانیسم ماشه، کشورهای غربی با توسل به هر بهانه ای این مکانیسم را فعال نموده و تمامی تحریم های قبلی را بازگردانند. 🔺حال ده سال از توافق برجام می‌گذرد. برجامی که قرار بود رافع تحریمهای ایران باشد حال تبدیل به اهرم فشاری برای بازگشت تحریم‌ها شده است. روحانی و دولتش باید به آیندگان پاسخ دهند که چرا با خروج آمریکا از برجام، در آن ماندند تا در آینده پاشنه‌آشیلی برای ایران گردد.