📚برشی از کتاب 📝 علت شور و شعف امام(ع) در روز عاشورا : چرا گفته میشود که امام حسین(ع) هرچه به ظهر عاشورا نزدیک تر میشد و تنور جنگ روشن تر می گشت، چهره اش باز تر میشد؟ به این دلیل است که امام حسین(ع) در باطن عالم ، درحال ادای ((بزرگترین امانت)) به خدای متعال بود. اصل، جهت گیری است : باید مسئله شهید و شهدا را بهتر بشناسیم تا فکر نکنیم که غیر از شهید از شهید برتر است. شهادت را باید از کشته شدن جدا کنیم. هر کشته ای شهید. نیست از رسول اکرم صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمود: هیچ کس نصیبی جز آن غَرَض و منظوری که به خاطر آن آمده ، ندارد؛ حتی اگر کسی به نیت زانوبند شتری آمده باشد ، نصیبی غیر از همان نخواهد داشت. پس مسئله شهادت به خون نیست . این خون نیست که مسئله را بزرگ میکند. مثلا وقتی ما میگویم: ((قانون اساسی ما یا انقلاب ما، خون بهای هزاران شهید است)) در این عبارت مُمسامحه وجود دارد؛ چرا که این انقلاب است که به شهادت ها ارج میدهد، انسانیت است که شهید را بالا میبرد . در واقع خون از نیت کسب ارزش میکند .