📝برشی از کتاب📚 قانون هدایت و گمراهی رحمت خداوند متعال دو گونه است: رحمتِ رحمانی و رحمتِ رحیمی. رحمتِ رحیمی یعنی، مهربانی خدا ، و رحمتِ رحمانی یعنی بخشش های امانتی خدا. خدا برای امتحان به ابلیس عمر طولانی امانت داده است. خداوند نعمت ها را به انسان میدهد تا او عاشقانه محبت خدا را کسب کند، ولی انسان سوء استفاده میکند و با آن نعمت ها، هواوهوس خودش را تامین میکند. این خدا نیست که انسان را گمراه میکند، بلکه انسان که سبب گمراهی خود میشود. قرآن می فرماید: (وَلَو شاءَ اللهُ لَجَعَلَکُم اُمَّتهً واحِدَتهً وَلکِن یُضِلُّ مَن یَشاءُ وَ یَهدی مَن یَشاءُ وَ یَهدی مَن یَشاءُ وَ لَتُسئَلُنَّ عَمّا کُنتُم تَعمَلُونَ). معنای این آیه این نیست که خدا بنا بر چهره و ظاهر هدایت میکند، بلکه به اعمال شخص نگاه میکند و هدایتش میکند. مشیّتِ خدا برای هدایت و گمراه کردن قانون دارد و قانونش این است: (وَالله لا یَهدِی القَومَ الظَّالِمین) خداوند قوم ستمگر را هدایت نمیکند). اگر انسان ظالم باشد، خدای تعالی او را به حال خودش وا میگذارد؛ اما اگر عادل و محسن باشد، خدا زمامدار او میشود. انسان ابتدا باید خودش زمام خود را در اختیار بگیرد تا آنکه خدا زمام او را به دست بگیرد. اگر انسان اعضا و جوارحی را که خداوند در اختیارش گذاشته هدایت، زمامداری و کنترل کند، خدا هم او را زمامداری میکند. توقع خداوند از زمامداری بندگان به اندازه دانش و قدرت آن هاست اگر به اندازه توانشان زمامداری کردند، آن وقت خدا هم اعضا را هدایت میکند. ◀️کانال ایتا eitaa.com/fatehan ◀️کانال بله http://ble.im/join/ODU1M2Y4Mm ◀️کانال سروش Sapp.ir/fatehan.net