📖 دفاع مردمی و خاطره دولتی 🔸جنگ ما تفاوت عمده‌ای با جنگ‌های عالم داشته است. یکی از تفاوت‌هایش مردمی بودن است. جنگ ما را سپاه و ارتش پیش نبرد. این‌ها خیلی زحمت کشیدند. نقش مؤثری داشتند ولی بدنه رزمنده ما مردمی بود و این ماهیت با جنگ‌های دیگر خیلی متفاوت بود. حالا شاید بگوییم این بد بود که ما دوتا ارتش داشتیم و باز کل جنگ متکی بود به بسیج. بالاخره همین بود. 🔹واقعیت جنگ این بود که اعزام‌ها از مساجد صورت می‌گرفت. حتی بسیاری از آموزش‌های نظامی در مساجد انجام می‌شد. آنجایی که تهییج و تجهیز می‌کرد بسیج و پایگاه مردمی‌اش بود؛ از نیرویش گرفته تا فرمانده اش تا مربا و کنسروش، هرکدام به شکلی، به‌صورت مردمی و خودجوش تهیه می‌شد. 🔸پس در خود جنگ که باید سازمان‌های نظامی بطور خیلی جدی وارد می‌شدند و جنگ را اداره می‌کردند، حضورشان در مقایسه با حضور مردمی خیلی کمتر بود. حالا بعد از جنگ، برای برگزاری مراسم بزرگداشت و خاطره جنگ، می‌گویند که همه چیز باید دولتی باشد. یعنی حتی مردم حق ندارند خودشان مثلاً سنگ قبر بگذارند برای شهدایشان. بهشت رضا و ده‌ها آرامستان شهدا در کل کشور را باید خراب کرد. همه جعبه‌آینه‌های متنوع و رنگارنگی را که مردم بر سر مزار شهدایشان گذاشته‌اند باید امحا کرد. همه را باید با خاک یکسان کرد و از نو مطابق سلیقه فلان مدیر بنیاد شهید، یک شکل و بی‌هویت کرد. ✂️ #برشی_از_کتاب : شهدا براي چه افقي جنگيدند؟، ص ۴۸ 👤 استاد وحيد جليلي 🌐 fatehan.net 🆔 @fatehan