🌸🍃﷽🍃🌸 ✋پنج نماد دین نماد اول: صلوات بر پیغمبراکرم(صلی¬الله علیه وآله) یکی از نشانه¬ها و شعائر که بحمدلله در بین ما خیلی پررنگ است، این هست که وقتی شما اسم پیامبرا کرم (صلی¬الله علیه وآله) را می¬شنوید، صلوات بلند میفرستید. ببینید، صلوات اگر فقط یک ذکر بود، ذکر را لازم نیست آدم داد بزند، اگر فقط یک ذکر بود، با این¬که افضل اذکار است. حالا ان¬ شاالله اگر پیش¬ آمد در جلسات بعد من عرض میکنم که چرا صلوات افضل همه اعمال است، دلیل آن چیست. + اگر فقط یک ذکر بود نیازی نیست آدم داد بزند. صلوات اگر فقط یک دعا بود نیازی نیست آدم دعا را داد بزند. با اینکه دعا هست¬. شما در صلوات دارید دعا می¬کنید دیگر. الَّلهُمَّ؛ خدایا در خودت و رحمت خودت را بر پیغمبر(صلی-الله علیه وآله) و آل آن بفرست. +اما صلوات علاوه¬ بر اینکه یک ذکر است، یک دعا است. یک شعار است، یک نماد است. ×برای همین هم پیغمبر(صلی¬الله علیه وآله) فرمود: اِرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ(الکافي ج۲ ص۴۹۳: اِبْنُ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : اِرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ بِالصَّلاَةِ عَلَيَّ فَإِنَّهَا تَذْهَبُ بِالنِّفَاقِ .) صدایت خود را بلند کنید نسبت به صلوات بر من. ببینید این صداهای بلند، این پرچم شیعه است. هر چی بلند است، این پرچم بلند شده است. نشان میدهد که اهل بیت (علیهم¬السلام) طرفدار دارند. نشان میدهد که اهل بیت(علیهم¬السلام) یار دارند. نشان می دهد که اهل بیت(علیهم¬السلام) تنها نیستند. این از جهت اجتماعی، این ظهور را دارد. از جهت تربیتی هم برای بچه¬ های ما، این بچه¬های کوچک، نه فلسفه نبوت می فهمند، نه امامت میفهمند، این چیز ها را نمی فهمند. ولی وقتی میبینند یک بزرگتر، یک مادر پدر، اسم پیغمبر(صلی¬الله علیه وآله) می¬آید، چطوری احترام میگذارند. بچه اثر تربیتی رویش دارد. میفهمد که این اسم مقدس است. میفهمد که این اسم ارزشمند است. بحمدلله این نشانه در ما پررنگ است. نماد دوم: صدای نماز یکی دیگر از نماد¬هایی که در بین ما کم¬رنگ، بخصوص در شهرهای بزرگ کمرنگ است، صدای اذان است. صدای اذان. خصوصا در نماز صبح، خصوصا در شهر های بزرگ. الان در بعضی از محله¬ ها، اگر تلویزیونی، رادیویی، چیزی نباشد که روشن کند، اصلا صدایی به گوش نمیرسد. خب این حیف نیست در کشور امام زمان (علیه¬السلام) این پرچم خوابیده باشد؟ حالا ممکن است در ظهر و عصر و مغرب و عشا، این صدا بلند است ولی در صبح این¬گونه نیست. بعضی از کشور¬هایی که به ظاهر اسم اسلام را یدک می¬کشند، شما اگر ببینید، میبینید موقع نمازها که می¬شود، صدای نماز کل شهر را می¬گیرد. قدیم نه قدیم خیلی گذشته دور، نه، در همین شهرهای خودمان، کاسب ها ،بازاری ها، مغازه دارها، اصلا مردم معمولی موقع نماز که می¬شد با همین حنجره، بلندگو هم نبود، می¬آمدند در همین مثلا پیاده رو می¬ایستادند و اذان می-گفتند. گاهی موقع ها اذان می افتاد در همدیگر، خجالت ندارد که. امیرالمومنین (علیه السلام) تا آن آخر عمرش، آن آخرین کاری که کرد اذان گفت و از مأذنه آمد پایین و ضربت خورد. با اینکه آن موقع ها حاکم بود. کسی که صدایش قشنگ هست، اذان را بگوید به¬ هرحال این یک مقدار در ما کمرنگ شده است. نماد سوم: اسم فرزندان یکی دیگر از نمادها و نشانه¬هایی که باز من تقاضا می کنم این را همه، خصوصا پدر مادرهای جوان این را عنایت بفرمایند؛ بین ما یکی از نمادهایی که کمرنگ شده، اسم¬هایی است که روی بچه¬ها می¬گذاریم. اسم یک نشانه است. شما اگر در یک کشور غربی، فرض کنید، مثلا از یک آقایی بپرسید اسم شما چی هست؟ اگر بگوید جواد یا بگوید رضا، فوری مثلا میفهمید که این شیعه است. ببینید، با اسم پی می¬برید دیگه. اسم یک نشانه است. چیز کم اهمیتی نیست. فکر نکنید فقط یک لفظ است که همدیگر را صدا می¬زنیم. اسم یک شناسنامه کوچک است که هویت فرد را، هویت پدر مادرش، که اینها چه دینی دارند را نشان می¬دهد. ادامه👇👇