نوشته بود "شمارا به هرکه دوست دارید مارا از شر این گوشیها نجات دهید. سه فرزند دارم . صبح که از رختخواب بر می خیزند سرشان توی گوشی است تا نیمه های شب و گاهی اوقات هم تا صبح! . خانه ما شده خانه ارواح . هیچکدام با دیگری حرف نمیزند انگار با هم غریبه شده ایم .
آخر حرصم در میآید از کله صبح تا شب برایشان جان میکنم انتظار دارم وقتی به خانه بر می گردم باهم صحبت کنیم نه اینکه هرکدام سرشان توی گوشی باشد! احساس میکنم دارم از فرزندانم دور میشوم مخصوصا برای دخترهایم خیلی نگرانم!😒