آثار و کارکردهای راحت طلبی و تنبلی: درباره کارکردها و آثار تنبلی می توان گفت که بستگی دارد به اینکه درچه زمینه ای صورت پذیرد؛ از این رو، درهر جا اثر خود را بر جای خواهد گذاشت. اکنون به برخی از آنها اشاره می کنیم. 1-فقر وتنگدستی: درسخنی کوتاه امام علی (ع) درباره کار کرد تنبلی دربعد اقتصادی چنین فرموده است: «ان الاشیاء لما ازدوجت، ازدوج الکسل و العجز، فتتج منهما الفقر؛ چیزها چون با هم جفت شدند، تنبلی وناتوانی نیزجفت شدند واز آنها فقر پدید آمد.»( بحار الانوار، ج75، ص59.) 2-مبتلا شدن به غم واندوه: حضرت علی (ع) می فرماید: «من قصر فی العمل ابتلی بالهم؛ آن که در کار کوتاهی ورزد، دچار اندوه گردد.»( نهج البلاغه، حکمت 239.) 3-تباه سازی حقوق: امام علی (ع) در سخن دیگری می فرماید: «من اطاع التوانی، ضیع الحقوق؛ هر که تسلیم سستی وسهل انگاری گردد، حق خود و دیگران را تباه سازد.»( همان، حکمت 239.) 4-ازدست دادن اعتماد مردمی: امام علی (ع) می فرماید: «لا تتکل فی امورک علی کسلان؛ درکارهای خود بر آدم تنبل تکیه مکن».(غرر الحکم، ص463، ح 10622 ) 5-ندامت و پیشمانی: نیز آن امام همام (ع) درسخنی فرموده است: «من اطاع التوانی احاطت به الندامه؛ هر که کاهلی وسستی ورزد، او را پشیمانی وندامت فرا گیرد.»( همان، ح 10631) 6-سر بار دیگران شدن: امام صادق (ع) - در ضمن سخنی به مردی از اصحابش - چنین نوشت: «.. ولا تکسل عن معیشتک فتکون کلا علی غیرک او قال علی اهلک؛ درباره معیشت خود تنبلی مکن که در این صورت، بار دوش دیگری - یا کسانت - خواهی شد.»( کافی،ج5، ص85) 7-از دست دادن خیر دنیا وآخرت: امام صادق (ع) فرمود: «من کسل عن طهوره و صلاته، فلیس فیه خیر لامر آخرته. ومن کسل عما یصلح به امر معیشته، فلیس فیه خیر لامر دنیاه؛ هر کس درباره پاکی ونماز خود تنبل باشد، در او خیری (امیدی) برای کار آخرتش وجود ندارد. وهرکس درکار معیشت خود تنبل باشد، دراو خیری برای کار دنیایش وجود ندارد».(همان) ┈┄┅═✾•••✾═┅┄┈ 📚 @fatemi222