🌷بخش دوم: محبّت و مهرورزی حضرت زهرا (س) به همسرش 🔹کلید آرامش، انضباط، استحکام و صمیمیّت خانواده به دست زنان است و به دنبال آن موفقیّت و آسودگی خاطر مرد نیز به نوع رفتار و برخورد زن درون خانه بستگی دارد. یکی از مشکلات زوجین عدم ابراز علاقه است. چه‌بسا زن و مرد قلباً محبّت فراوانی به همسرشان داشته باشند؛ ولی توانایی ابراز آن را نداشته باشند و در این حال زنان به خاطر روحیه حساس و لطیفشان گمان می‌کند شوهرش دوستش ندارد. 🔹از این رو، ائمه معصومین (ع) بر ابراز علاقه به همسر تأکید کرده‌اند و در سیره عملی ایشان این امر در موارد متعددی به چشم می‌خورد. پیامبر (ص) فرمودند: «قَوْلُ‏ الرَّجُلِ‏ لِلْمَرْأَةِ إِنِّی‏ أُحِبُّکِ‏ لَا یَذْهَبُ‏ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً[۸]؛ این سخن مرد به زن خود که دوستت دارم، هرگز از دل زن بیرون نمی‌رود.» 🔹در زندگی حضرت زهرا (س) با حضرت علی (ع) کلمات و عبارات محبّت آمیز بسیار است. حضرت زهرا (س) با الهام از دستورات الهی و با دارا بودن درک صحیح از روابط زن و شوهر همواره به همسر بزرگوارشان عشق می‌ورزیدند و او را مورد محبّت قرار می‌دادند و در کلام خود علاقه و احترام را توأماً در نظر داشتند. گاهی او را با کنیه «ابوالحسن» صدا می‌کردند و گاه او را ابن عم (پسر عمو) خطاب می‌کردند. 🔹گاهی مشاهده می‌شود عدم رعایت همین مسأله باعث ایجاد کینه بین زن و شوهر می‌شود. متأسفانه در رسانه‌ها و فیلم‌ها مشاهده می‌کنیم که زوجین نه‌تنها با احترام همدیگر را صدا نمی‌کنند؛ بلکه بی‌احترامی و توهین را غیرمستقیم ترویج می‌دهند، در حالی که استفاده از نام مناسب و القاب زیبا برای خطاب همسر، باعث روابط مثبت و ایجاد محیطی آکنده از صمیمیّت و محبت می‌گردد و سبب پیدایش زمینه عکس‌العمل رفتاری مناسب در طرف مقابل می‌شود. حضرت علی (ع) دراین‌باره فرمودند: «أَجْمِلُوا فِی الْخِطَابِ تَسْمَعُوا جَمِیلَ الثَّوَابِ[۹]؛ خطاب‌هایتان را زیبا کنید تا پاسخ زیبا بشنوید.» 🔹حضرت زهرا (س) همسرش را این گونه خطاب می‌کند: «یا ابالحسن ... رُوحِی لِرُوحِکَ وِقَاءً وَ نَفْسِی لِنَفْسِکَ فِدَاءً[۱۰]؛ علی جان! روح من فدای روح تو و جان من سپر بلاهای جان تو باد.» عشق و محبّت حضرت زهرا (س) به همسرش به‌اندازه‌ای بود که در لحظات احتضار می‌گریست و به علی (ع) می‌فرمود: «أَبْکِی‏ لِمَا تَلْقَى بَعْدِی[۱۱]؛ به خاطر آنچه که پس از من به تو خواهد رسید، می‌گریم.» 🔹اگر بخواهیم از مهر و محبت دو سویه حضرت زهرا (س) و حضرت علی (ع) سخن بگوییم، همین شعری که منتصب به امیرالمؤمنین علی (ع) است، کافیست. آن حضرت در این شعر زیبا و غنی، رابطه عاطفی خود با حضرت زهرا (س) را به یک جفت کبوتر تشبیه کرده و می‌فرماید: کُنَّا کَزَوْجِ‏ حَمَامَةٍ فِی‏ أَیْکَةٍ مُتَمَتِّعِینَ‏ بِصِحَّةٍ وَ شَبَاب‏ ما همانند دو کبوتر در یک آشیانه بودیم که از نشاط، سلامت و جوانی برخوردار بودیم. 🔹چنین رفتارهای عاطفی صمیمی و محبت‌آمیزی نشان از سلامت روحی و روانی این زوج آسمانی دارد و پشتیبانی برای زندگی پایدار و هنرمندانه آنان است. https://eitaa.com/fatemi5/708